Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ξένοι μελετητές πρωτοστάτησαν στη χρήση αγκυρίων ραμμάτων για την επιδιόρθωση δομών όπως το στροφικό μανικέτι υπό αρθροσκόπηση. Η θεωρία προήλθε από την αρχή της υπόγειας στήριξης «βυθιζόμενου αντικειμένου» στο Νότιο Τέξας των ΗΠΑ, δηλαδή, τραβώντας το υπόγειο χαλύβδινο σύρμα σε γωνία βύθισης 45° ως προς το έδαφος, το υπόγειο κτίριο στερεώνεται σταθερά στο «βυθιζόμενο αντικείμενο» στο άλλο άκρο του χαλύβδινου σύρματος.
Η αθλητιατρική προέρχεται από την ορθοπεδική τραυματολογία. Είναι μια βασική και κλινική, διεπιστημονική, ολοκληρωμένη εφαρμογή της ιατρικής και του αθλητισμού. Στόχος είναι η επίτευξη μέγιστης λειτουργικής αποκατάστασης με ελάχιστο τραύμα. Συμπεριλαμβανομένων των τραυματισμών του μηνίσκου, των τραυματισμών του χιαστού συνδέσμου, της ρήξης του στροφικού μανικετίου, της αστάθειας του εξαρθρήματος του ώμου, του τραυματισμού SLAP κ.λπ., όλα εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της αθλητιατρικής θεραπείας.
Η άγκυρα είναι μια ιατρική συσκευή που χρησιμοποιείται συνήθως στην αθλητιατρική και την ορθοπεδική χειρουργική. Χρησιμοποιείται κυρίως για τη στερέωση μαλακών ιστών (όπως τένοντες, συνδέσμους κ.λπ.) στα οστά για την προώθηση της επούλωσης και της αποκατάστασης των ιστών. Οι άγκυρες συνήθως κατασκευάζονται από βιοσυμβατά υλικά για να εξασφαλίζεται η ασφάλεια και η σταθερότητα στο σώμα.
Σύμφωνα με την ταξινόμηση υλικών των αγκυρών, υπάρχουν δύο κύριες κατηγορίες: οι μη βιοδιασπώμενες άγκυρες και οι βιοδιασπώμενες άγκυρες.
Τα κύρια υλικά των μη βιοδιασπώμενων αγκυρών είναι το τιτάνιο, το κράμα νικελίου-τιτανίου, ο ανοξείδωτος χάλυβας, το τιτάνιο και το πολυ-L-γαλακτικό οξύ. Οι περισσότερες άγκυρες ράμματος που χρησιμοποιούνται στην κλινική πράξη είναι κατασκευασμένες από μεταλλικά υλικά, τα οποία έχουν τα πλεονεκτήματα της καλής δύναμης συγκράτησης, της εύκολης εμφύτευσης και της εύκολης αξιολόγησης με ακτίνες Χ.
Τα κύρια υλικά των βιοδιασπώμενων αγκυρών είναι το πολυ-D-γαλακτικό οξύ, το πολυ-L-γαλακτικό οξύ, το πολυγλυκολικό οξύ κ.λπ. Σε σύγκριση με τις μη βιοδιασπώμενες αγκυρώσεις, οι βιοδιασπώμενες αγκυρώσεις είναι εύκολο να αναθεωρηθούν, έχουν μικρή παρεμβολή στις εικόνες και είναι απορροφήσιμες. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν από παιδιά.
Κύρια υλικά αγκυρίων
1. Μεταλλικές άγκυρες
• Υλικά: Κυρίως μεταλλικά υλικά όπως κράμα τιτανίου.
• Χαρακτηριστικά: Ισχυρό και ανθεκτικό, ικανό να παρέχει σταθερό εφέ στερέωσης. Ωστόσο, ενδέχεται να προκύψουν αντικείμενα απεικόνισης και υπάρχει κίνδυνος πτώσης.
2. Απορροφήσιμες άγκυρες
• Υλικά: απορροφήσιμα υλικά όπως πολυγαλακτικό οξύ (PLLA).
• Χαρακτηριστικά: Αποικοδομείται σταδιακά στο σώμα, δεν απαιτείται δευτερογενής χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεσή του. Ωστόσο, ο ρυθμός αποικοδόμησης μπορεί να είναι ασταθής και η δύναμη στερέωσης μπορεί να μειωθεί με την πάροδο του χρόνου.
3. Άγκυρες πολυαιθεροαιθεροκετόνης (PEEK)
• Υλικά: πολυμερή υψηλής απόδοσης όπως πολυαιθεροαιθεροκετόνη.
• Χαρακτηριστικά: Παρέχει υψηλότερη αντοχή στο σώμα του νυχιού και μηχανικές ιδιότητες, ενώ παράλληλα έχει καλή βιοσυμβατότητα και ιδανικά μετεγχειρητικά απεικονιστικά αποτελέσματα.
4. Άγκυρες εξ ολοκλήρου ραμμάτων
• Σύνθεση: Αποτελείται κυρίως από εισαγωγέα, άγκυρα και ράμμα.
• Χαρακτηριστικά: Πολύ μικρό σε μέγεθος, μαλακή σε υφή, κατάλληλο για περιπτώσεις όπου η φυσική οστική μάζα έχει χαθεί ή η θέση εμφύτευσης είναι περιορισμένη.
Σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά σχεδιασμού των αγκυρών, μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες: άγκυρες με κόμπους και άγκυρες χωρίς κόμπους (όπως άγκυρες πλήρους ραφής):
1. Άγκυρες με κόμπους
Οι άγκυρες με κόμπους είναι παραδοσιακοί τύποι αγκυρών, που χαρακτηρίζονται από ένα τμήμα ράμματος που συνδέεται με την ουρά της άγκυρας. Ο γιατρός πρέπει να περάσει το ράμμα μέσα από τον μαλακό ιστό με μια βελόνα και να δέσει έναν κόμπο για να στερεώσει τον μαλακό ιστό στην άγκυρα, δηλαδή στην επιφάνεια του οστού.
• Υλικό: Οι αγκύρια με κόμπους κατασκευάζονται συνήθως από μη απορροφήσιμα υλικά (όπως κράμα τιτανίου) ή απορροφήσιμα υλικά (όπως πολυγαλακτικό οξύ).
• Μηχανισμός δράσης: Η άγκυρα στερεώνεται στο οστό μέσω νημάτων ή πτερυγίων διαστολής, ενώ το ράμμα χρησιμοποιείται για τη σύνδεση του μαλακού ιστού με την άγκυρα και μετά το δέσιμο του κόμπου σχηματίζεται ένα σταθερό αποτέλεσμα στερέωσης.
• Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα: Το πλεονέκτημα των αγκυρών με κόμπους είναι ότι το αποτέλεσμα στερέωσης είναι αξιόπιστο και κατάλληλο για μια ποικιλία τραυματισμών μαλακών ιστών. Ωστόσο, η διαδικασία κόμπου μπορεί να αυξήσει την πολυπλοκότητα και τον χρόνο της επέμβασης, και η παρουσία του κόμπου μπορεί να οδηγήσει σε τοπική συγκέντρωση τάσης, αυξάνοντας τον κίνδυνο θραύσης του ράμματος ή χαλάρωσης της άγκυρας.
2. Άγκυρες χωρίς κόμπους
Οι άγκυρες χωρίς κόμπους, ειδικά οι άγκυρες πλήρους ραφής, είναι ένας νέος τύπος άγκυρας που αναπτύχθηκε τα τελευταία χρόνια. Χαρακτηριστικό τους είναι ότι ολόκληρη η άγκυρα αποτελείται από ράμματα και η στερέωση των μαλακών ιστών μπορεί να επιτευχθεί χωρίς δέσιμο κόμπων.
• Υλικά: Οι αγκύρες πλήρους ραφής συνήθως χρησιμοποιούν μαλακά και ισχυρά υλικά ραφής, όπως ίνες πολυαιθυλενίου εξαιρετικά υψηλού μοριακού βάρους (UHMWPE).
• Μηχανισμός δράσης: Οι άγκυρες πλήρους ράμματος μπορούν να ενσωματωθούν απευθείας στον οστίτη ιστό μέσω της ειδικής δομής ραφής και της μεθόδου εμφύτευσης, ενώ παράλληλα χρησιμοποιείται η τάση του ράμματος για τη σφιχτή στερέωση του μαλακού ιστού στην επιφάνεια του οστού. Δεδομένου ότι δεν χρειάζεται δέσιμο κόμπων, μειώνεται η πολυπλοκότητα και ο χρόνος της επέμβασης, ενώ μειώνεται επίσης ο κίνδυνος θραύσης του ράμματος και χαλάρωσης της άγκυρας.
• Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα: Τα πλεονεκτήματα των αγκυρών πλήρους ραφής είναι η απλή χειρουργική επέμβαση, η αξιόπιστη στερέωση και η μικρή βλάβη στους μαλακούς ιστούς. Ωστόσο, λόγω της ειδικής δομής τους, έχουν υψηλές απαιτήσεις για χειρουργικές τεχνικές και θέση εμφύτευσης. Επιπλέον, η τιμή των αγκυρών πλήρους ραφής μπορεί να είναι σχετικά υψηλή, γεγονός που αυξάνει το οικονομικό βάρος για τους ασθενείς.
Οι άγκυρες χρησιμοποιούνται ευρέως σε διάφορες αθλητιατρικές χειρουργικές επεμβάσεις, όπως η επιδιόρθωση του στροφικού μανικετίου, η οστεοσύνθεση τενόντων, η ανακατασκευή συνδέσμων κ.λπ. Ακολουθεί μια εισαγωγή στην χειρουργική εφαρμογή των αγκυρών χρησιμοποιώντας την επιδιόρθωση του στροφικού μανικετίου ως παράδειγμα:
• Χειρουργικά βήματα: Αρχικά, ο γιατρός θα καθαρίσει και θα προετοιμάσει το σημείο τραυματισμού του στροφικού μανικετίου. Στη συνέχεια, θα εμφυτεύσει την άγκυρα στην κατάλληλη θέση. Στη συνέχεια, θα χρησιμοποιήσει ράμματα για να στερεώσει τον ιστό του στροφικού μανικετίου στην άγκυρα. Τέλος, θα ράψει και θα επιδέσει.
• Χειρουργικό αποτέλεσμα: Μέσω της στερέωσης της άγκυρας, η σταθερότητα και η λειτουργία του ιστού του στροφικού μανικετίου μπορεί να αποκατασταθεί, προωθώντας την ανάρρωση του ασθενούς.
Πλεονεκτήματα, μειονεκτήματα και προφυλάξεις των αγκυρίων
Φόντα
• Παρέχει σταθερή στερέωση.
• Εφαρμόσιμο σε μια ποικιλία τραυματισμών μαλακών ιστών.
• Ορισμένες άγκυρες είναι απορροφήσιμες και δεν απαιτούν δευτερογενή χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεσή τους.
Μειονεκτήματα
• Οι μεταλλικές αγκύρες ενδέχεται να δημιουργήσουν τεχνουργήματα απεικόνισης.
• Ο ρυθμός αποικοδόμησης των απορροφήσιμων αγκυρίων μπορεί να είναι ασταθής.
• Υπάρχει κίνδυνος αποκόλλησης της άγκυρας ή θραύσης του ράμματος.
Οι άγκυρες αθλητιατρικής μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τις ακόλουθες χειρουργικές επεμβάσεις:
1. Υποτροπιάζουσα πλάγια επικονδυλίτιδα (τενίστρια αγκώνα) που δεν έχει αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά πολλές φορές: Όταν η συντηρητική θεραπεία είναι αναποτελεσματική, μπορεί να επιλεγεί χειρουργική θεραπεία και η άγκυρα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επανασύνδεση του σημείου εισαγωγής του βραχέος εκτείνοντος του κερκιδικού καρπού με τον πλάγιο επικόνδυλο του βραχιονίου οστού.
2. Ρήξη τένοντα του περιφερικού δικεφάλου: Οι ρήξεις που προκαλούνται από ανώμαλο εύρος κίνησης, έλξη, πρόσκρουση κ.λπ. μπορούν να αντιμετωπιστούν με συρμάτινες άγκυρες. Δύο άγκυρες θάβονται στο κερκιδικό κύρτωμα και το ουραίο σύρμα συρράπτεται στο κολόβωμα του τένοντα του δικεφάλου.
3. Ρήξη πλάγιου συνδέσμου αγκώνα: Η οπίσθια εξάρθρωση του αγκώνα συχνά συνοδεύεται από τραυματισμό του ωλενίου πλάγιου συνδέσμου, ειδικά από τραυματισμό του πρόσθιου δεματίου. Για τον τραυματισμό των πλάγιων συνδέσμων του αγκώνα, οι περισσότεροι μελετητές τείνουν να προτιμούν την έγκαιρη χειρουργική θεραπεία. Η μέθοδος της αγκύρωσης με σύρμα χρησιμοποιείται για την τραχύτητα της οστικής επιφάνειας όπου συνδέεται ο σύνδεσμος. Μετά από νέα αιμορραγία, η αγκύρωση βιδώνεται στην οστική επιφάνεια όπου συνδέεται ο σύνδεσμος και το πλεγμένο σύρμα στο άκρο του ήλου χρησιμοποιείται για την πλέξη του κολοβώματος του συνδέσμου και τη σύσφιξή του ή την επιδιόρθωση του συνδέσμου με βελόνα.
4. Κάταγμα του κάτω σημείου πρόσφυσης του χιαστού συνδέσμου: Το κάταγμα από απόσπαση του κνημιαίου σημείου πρόσθιας πρόσθιας χιαστού συνδέσμου (ΠΧΣ) είναι ένας ειδικός τύπος τραυματισμού του ΠΧΣ και θα πρέπει να αποκαθίσταται έγκαιρα. Η χρήση της μεθόδου αγκύρωσης με σύρμα έχει ευρύ φάσμα ενδείξεων και δεν περιορίζεται από το μέγεθος του θραύσματος του κατάγματος. Δεν απαιτείται διεγχειρητική ακτινοσκόπηση για τη ρύθμιση της κατεύθυνσης της βίδας. Η επέμβαση είναι σχετικά απλή και ο χρόνος επέμβασης μειώνεται αντίστοιχα.
5. Αστάθεια επιγονατίδας: προκαλείται από οστικές ανατομικές ανωμαλίες και ανεπαρκή περιορισμό των μαλακών ιστών. Οι περισσότεροι μελετητές υποστηρίζουν την ενεργή χειρουργική θεραπεία με χρήση συρμάτινων αγκυρών.
6. Κάταγμα κάτω πόλου επιγονατίδας: Η τεχνολογία αγκύρωσης με σύρμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση του κατάγματος του κάτω πόλου της επιγονατίδας. Με την στερέωση του κατάγματος του κάτω πόλου της επιγονατίδας και την ύφανση και συρραφή του επιγονατιδικού συνδέσμου, μπορεί να αποκατασταθεί η ακεραιότητα του μηχανισμού έκτασης του γονάτου και να διατηρηθεί το αποτελεσματικό φυσιολογικό μήκος του μηχανισμού έκτασης του γονάτου.
7. Κατάλληλο για τη σύνδεση και τη στερέωση οστών και μαλακών ιστών σε χειρουργικές επεμβάσεις γόνατος, νωτιαίου μυελού, ώμου, αγκώνα, αστραγάλου, ποδιού, καρπού και άκρας χειρός: Η άγκυρα έχει σχεδιασμό κυματοειδούς σπειρώματος, το οποίο είναι εύκολο στην εμφύτευση και παρέχει ισχυρότερη αντίσταση στην εξαγωγή, και είναι κατάλληλο για χειρουργικές επεμβάσεις σε διάφορα μέρη.
Προφυλάξεις
• Η οστική κατάσταση του ασθενούς και η ανατομική δομή της χειρουργικής περιοχής θα πρέπει να αξιολογούνται πλήρως πριν από την επέμβαση.
• Επιλέξτε τον κατάλληλο τύπο και τις κατάλληλες προδιαγραφές αγκύρωσης για να εξασφαλίσετε το χειρουργικό αποτέλεσμα.
• Μετά την επέμβαση θα πρέπει να εκτελούνται κατάλληλες ασκήσεις αποκατάστασης για την προώθηση της επούλωσης των ιστών και την αποκατάσταση της λειτουργίας.
Συνοψίζοντας, οι άγκυρες παίζουν σημαντικό ρόλο στην αθλητιατρική. Επιλέγοντας τον κατάλληλο τύπο και τις κατάλληλες προδιαγραφές άγκυρας και ακολουθώντας τα σωστά χειρουργικά βήματα και προφυλάξεις, μπορεί να διασφαλιστεί το χειρουργικό αποτέλεσμα και να προωθηθεί η ανάρρωση του ασθενούς.
Ώρα δημοσίευσης: 17 Δεκεμβρίου 2024
