Τα μετακάρπια φαλαγγικά κατάγματα είναι κοινά κατάγματα σε τραύμα του χεριού, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 1/4 των ασθενών με τραύματα με το χέρι. Λόγω της ευαίσθητης και σύνθετης δομής του χεριού και της ευαίσθητης λειτουργίας της κίνησης, η σημασία και η τεχνική θεραπεία της θραύσης των χεριών είναι πολύ πιο πολύπλοκη από τη θεραπεία άλλων μακριών καταγμάτων των οστών. Η διασφάλιση της σταθερότητας του θραύσης μετά από μείωση είναι το κλειδί για την επιτυχή θεραπεία των μετακαρπικών φαλαγγικών καταγμάτων. Προκειμένου να αποκατασταθεί η λειτουργία του χεριού, τα κατάγματα συχνά απαιτούν την κατάλληλη σταθεροποίηση. Στο παρελθόν, χρησιμοποιήθηκε συχνά η εξωτερική σταθεροποίηση του γύψου ή η εσωτερική στερέωση του καλωδίου Kirschner, αλλά συχνά δεν ευνοούν την πρόωρη μετεγχειρητική κατάρτιση αποκατάστασης λόγω της ανακριβούς στερέωσης ή του μεγάλου χρόνου σταθεροποίησης, η οποία έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο στην ανάκτηση της λειτουργίας των αρθρώσεων των δακτύλων και φέρνει ορισμένες δυσκολίες στη λειτουργική αποκατάσταση του χεριού. Οι σύγχρονες μέθοδοι θεραπείας χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο ισχυρότερη εσωτερική σταθεροποίηση, όπως η σταθεροποίηση της βιδωτής πλάκας μικρο-πλάκας.
ΕΓΩ.Ποιες είναι οι αρχές θεραπείας;
Οι αρχές της θεραπείας για τα μετακομίσια και φαλαγγαλικά κατάγματα των χεριών: ανατομική μείωση, ελαφριά και σταθερή σταθεροποίηση, πρώιμες δραστηριότητες και λειτουργική κατάρτιση. Οι αρχές της θεραπείας για ενδοαρθρικά και περιτρικά κατάγματα του χεριού είναι οι ίδιες με εκείνες για άλλα ενδοαρθρικά κατάγματα, τα οποία είναι επίσης για την αποκατάσταση της ανατομίας της επιφάνειας της άρθρωσης και των πρώιμων λειτουργικών δραστηριοτήτων. Κατά τη θεραπεία των μετακαρπικών και φαλαγγικών καταγμάτων του χεριού, πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες για την επίτευξη ανατομικής μείωσης και περιστροφής, πλευρικής γωνίας ή γωνιακής μετατόπισης> 10 ° στην ραχιαία όψη της παλάμης δεν πρέπει να πραγματοποιηθεί. Εάν το άκρο κατάγματος του μετακαρπικού φαλινιού περιστρέφεται ή μετατοπίζεται γωνιακά πλευρικά, θα αλλάξει την τροχιά της κανονικής κίνησης κάμψης και επέκτασης του δακτύλου, προκαλώντας την μετατόπιση ή την πτώση του με το γειτονικό δάχτυλο κατά τη διάρκεια της κάμψης, επηρεάζοντας την ακρίβεια της λειτουργίας των δακτύλων. Και όταν η γωνιακή μετατόπιση στην ραχιαία όψη της παλάμης είναι> 10 °, η ομαλή επιφάνεια επαφής μεταξύ του οστού και του τένοντα καταστρέφεται, αυξάνοντας την αντίσταση και το εύρος κίνησης της κάμψης και της επέκτασης του τένοντα και εμφανίζεται η βλάβη χρόνιου τένοντα, προκαλώντας τον κίνδυνο ρήξης των τάσης.
Ii.Ποια υλικά μπορούν να επιλεγούν για μετακάρπια κατάγματα;
Υπάρχουν πολλά υλικά εσωτερικής στερέωσης για μετακάρπια κατάγματα, όπως καλώδια Kirschner, βίδες, πλάκες και εξωτερικοί σταθεροποιητές, μεταξύ των οποίων τα καλώδια Kirschner και τα μικροπλάδια είναι τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα. Για τα μετακάρπια κατάγματα, η εσωτερική σταθεροποίηση των μικροπλάνων έχει προφανή πλεονεκτήματα έναντι της στερέωσης καλωδίων Kirschner και μπορεί να χρησιμοποιηθεί πρώτα. Για τα εγγύς κατάγματα φαλαγγάνων, τα μικροπλάδια είναι γενικά ανώτερα, αλλά όταν είναι δύσκολο να εισαχθούν βίδες για την εγγύς φαλαίνα απομακρυσμένα τμήματα και κατάγματα της κεφαλής, πρέπει να χρησιμοποιείται η εσωτερική σταθεροποίηση του καλωδίου Kirschner, το οποίο είναι πιο ευνοϊκό για την ανάκτηση της λειτουργίας του προσβεβλημένου δακτύλου. Τα καλώδια Kirschner θα πρέπει να χρησιμοποιούνται πρώτα για τη θεραπεία των καταγμάτων της μεσαίας φάλαγγας.
- Καλώδιο Kirschner:Η εσωτερική σταθεροποίηση του καλωδίου Kirschner έχει χρησιμοποιηθεί στην κλινική πρακτική για περισσότερα από 70 χρόνια και ήταν πάντα το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο υλικό εσωτερικής στερέωσης για μετακάρπια και φραγκικά κατάγματα. Είναι εύκολο να λειτουργούν, οικονομικά και πρακτικά και είναι η πιο κλασική μέθοδος εσωτερικής σταθεροποίησης. Καθώς η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη εσωτερική σταθεροποίηση για τη θεραπεία των καταγμάτων των χεριών, εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ευρέως. Πλεονεκτήματα του Kirschner Wire Internal Fixation: ① Εύκολο στη λειτουργία και πολύ ευέλικτη για χρήση. ② Λιγότερη απογύμνωση των μαλακών ιστών, μικρότερη επίδραση στην παροχή αίματος του άκρου κατάγματος, λιγότερο χειρουργικό τραύμα και ευνοϊκή για την επούλωση των θραυσμάτων. ③ Εύκολο να αφαιρέσετε τη βελόνα για δεύτερη φορά. ④ Χαμηλό κόστος και ευρύ φάσμα εφαρμογής, κατάλληλο για τα περισσότερα κατάγματα των χεριών (όπως ενδοαρθρικά κατάγματα, σοβαρά θρυμματισμένα κατάγματα και απομακρυσμένα φαλαγγικά κατάγματα).
2.Metacarpophalangeal μικροπλάκες: Η ισχυρή εσωτερική σταθεροποίηση των καταγμάτων των χεριών είναι η βάση για την έγκαιρη λειτουργική εκπαίδευση και την απαραίτητη προϋπόθεση για την αποκατάσταση της καλής λειτουργίας των χεριών. Η τεχνολογία εσωτερικής στερέωσης AO απαιτεί να επανατοποθετηθούν με ακρίβεια τα άκρα του θραύσματος σύμφωνα με την ανατομική δομή και ότι τα άκρα του θραύσματος είναι σταθερά υπό λειτουργικές συνθήκες, οι οποίες είναι κοινώς γνωστές ως ισχυρή σταθεροποίηση, προκειμένου να επιτρέπεται η πρώιμη ενεργή κίνηση. Η AO τονίζει επίσης ελάχιστα επεμβατικές χειρουργικές επεμβάσεις, με έμφαση στην προστασία της παροχής αίματος. Η εσωτερική στερέωση των μικροπλάνων για τη θεραπεία των καταγμάτων των χεριών μπορεί να επιτύχει ικανοποιητικά αποτελέσματα όσον αφορά τη δύναμη, τη σταθερότητα των άκρων του θραύσης και την πίεση μεταξύ των άκρων του θραύσης. Όσον αφορά την μετεγχειρητική λειτουργική ανάκτηση, τον χρόνο επούλωσης του θραύσης και το ποσοστό μόλυνσης, πιστεύεται ότι η αποτελεσματικότητα των πλακών μικροτατονίου είναι σημαντικά καλύτερη από αυτή των καλωδίων Kirschner. Επιπλέον, δεδομένου ότι ο χρόνος επούλωσης του θραύσης μετά τη σταθεροποίηση με πλάκες μικροτατονίου είναι σημαντικά μικρότερος από εκείνον των άλλων μεθόδων σταθεροποίησης, είναι ευεργετικό οι ασθενείς να επαναλάβουν την κανονική ζωή νωρίς.
(1) Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της εσωτερικής στερέωσης μικροπλάνων;
① Σε σύγκριση με τα καλώδια Kirschner, τα υλικά βιδών μικροπλάνων έχουν καλύτερη συμβατότητα ιστών και καλύτερη απόκριση ιστού. ② Η σταθερότητα του συστήματος σταθεροποίησης της πλάκας και η πίεση στο άκρο του θραύσματος καθιστούν το κάταγμα πιο κοντά στην ανατομική μείωση, την ασφαλέστερη σταθεροποίηση και την ευνοϊκή για την επούλωση του θραύσης. ③ Η πρώιμη λειτουργική άσκηση επιτρέπεται γενικά μετά τη σταθεροποίηση των μικροπλακών, η οποία ευνοεί την ανάκτηση της λειτουργίας των χεριών.
(2) Ποια είναι η χειρουργική μέθοδος για τα μικροπλάδια;
Η χειρουργική επέμβαση εκτελείται συνήθως υπό αναισθησία μπλοκ βραχίονα πλέγματος και συνήθως απαιτείται ένα πνευματικό τουρνικέτ. Η ραχιαία τομή των μετακαρπικών φαλάνων λαμβάνεται, η ραχιαία απονεφρόνωση των ψηφίων κόβεται ή ο ενδιάμεσος μυς και το μετακάρπιο οστό εισάγονται για να εκθέσουν τα άκρα του θραύσης των μετακαρπικών ή φαλαγγικών οστών Οι ευθείες πλάκες είναι κατάλληλες για εγκάρσιες κατάγματα του μεσαίου τμήματος και τα μικρά λοξά κατάγματα, οι πλάκες Τ είναι κατάλληλες για τη σταθεροποίηση της βάσης των μετακαρπικών και των φαλάγγων και οι πλάκες Τ ή 120 ° και 150 ° L-πλάκες είναι κατάλληλες για τη σταθεροποίηση των μακρών λοξών και των κροτίδων. Η πλάκα τοποθετείται γενικά στην ραχιαία πλευρά του οστού για να αποφευχθεί η ολίσθηση του τένοντα και η μακροχρόνια φθορά, η οποία ευνοεί την πρώιμη λειτουργική εκπαίδευση. Θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν τουλάχιστον δύο βίδες για να διορθώσουν τα δύο άκρα του θραύσματος, διαφορετικά η σταθερότητα είναι φτωχή και απαιτούνται καλώδια ή βίδες Kirschner έξω από την πλάκα για να βοηθήσουν τη σταθεροποίηση για να επιτευχθεί ο σκοπός της σταθερής σταθεροποίησης.
3. Mini βίδες: Οι μίνι βίδες έχουν παρόμοια σταθερότητα με τις πλάκες από χάλυβα στη σταθεροποίηση των σπειροειδών ή μακρών λοξών καταγμάτων, αλλά η ποικιλία των μαλακών ιστών και της απογύμνωσης του περιόστου είναι μικρότερη από αυτή της στερέωσης χάλυβα, η οποία ευνοεί την προστασία της παροχής αίματος και σύμφωνα με την έννοια της ελάχιστα επεμβατικής λειτουργίας. Παρόλο που υπάρχουν πλάκες τύπου Τ και L για σχεδόν αρθρικά κατάγματα, η ανάκτηση της λειτουργίας της άρθρωσης μετά από μετεγχειρητική παρακολούθηση είναι χειρότερη από αυτή των διαφυσικών καταγμάτων. Οι μίνι βίδες έχουν επίσης ορισμένα πλεονεκτήματα στη σταθεροποίηση των ενδοαρθρικών και περιφερειακών καταγμάτων. Οι βίδες που έχουν βιδωθεί στο φλοιώδες οστό μπορεί να αντέξει ένα μεγάλο φορτίο στρες, οπότε η σταθεροποίηση είναι σταθερή και τα άκρα του θραύσματος μπορούν να συμπιεστούν για να κάνουν την επιφάνεια του θραύσματος σε στενή επαφή, να μειώσει τον χρόνο επούλωσης του θραύσματος και να διευκολύνει την επούλωση του θραύσματος, όπως φαίνεται στο σχήμα 4-18. Η μίνι βίδα εσωτερική στερέωση των καταγμάτων των χεριών χρησιμοποιείται κυρίως για λοξά ή σπειροειδή κατάγματα των διαφυσιακών και ενδοαρθρικών καταγμάτων με μεγαλύτερα οστικά μπλοκ. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι όταν χρησιμοποιείτε μίνι βίδες μόνο για να διορθώσετε λοξά ή σπειροειδή κατάγματα του διαφυσίου οστού του χεριού, το μήκος της γραμμής θραύσης πρέπει να είναι τουλάχιστον διπλάσια από τη διάμετρο του διαφυσίου οστού και κατά την τοποθέτηση μπλοκ θραυσμάτων στην άρθρωση, το πλάτος του οστού θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 3 φορές η διάμετρος του νήματος.
4. Micro external fixator:Τα ακανθώδη μετακάρπια φαλαγγαλικά κατάγματα είναι μερικές φορές δύσκολο να μειωθούν ανατομικά ή δεν μπορούν να σταθεροποιηθούν σταθερά προς τα εσωτερικά ακόμη και μετά από χειρουργική τομή λόγω της καταστροφής της στήριξης των οστών. Ο εξωτερικός σταθεροποιητής μπορεί να αποκαταστήσει και να διατηρήσει το μήκος του θραυσμένου κάταγμα υπό έλξη, παίζοντας ρόλο σχετικής σταθεροποίησης. Διαφορετικοί μετακαρπικοί φαλαγγικοί εξωτερικοί σταθεροποιητές τοποθετούνται σε διαφορετικές θέσεις: η 1η και η 2η μετακάρπια φαλάγγες τοποθετούνται στην ραχιαία ακτινοβολία, η 4η και η 5η μετακαρπική φαλάτα τοποθετούνται στην πλευρά της ραχιαίας ουλνάρης και το 3ο Metacarpal Phalange τοποθετείται στην πλευρά της ακτινοβολίας. Δώστε προσοχή στο σημείο εισαγωγής της βελόνας για να αποτρέψετε τη βλάβη του τένοντα. Τα κλειστά κατάγματα μπορούν να μειωθούν κάτω από τις ακτίνες Χ. Όταν η μείωση δεν είναι ιδανική, μπορεί να πραγματοποιηθεί μια μικρή τομή για να βοηθήσει στη μείωση.
Ποια είναι τα πλεονεκτήματα των εξωτερικών σταθερών;
① Απλή λειτουργία, μπορεί να προσαρμόσει διάφορες μετατοπίσεις των άκρων του θραύσματος. ② Μπορεί να μειώσει και να διορθώσει αποτελεσματικά τα ενδοαρθρικά κατάγματα των μετακαρπιοποφαλωανικών οστών χωρίς να καταστρέφει την επιφάνεια της άρθρωσης και να αποσπάσει την επιφάνεια της άρθρωσης για να αποτρέψει τη σύσφιξη της κάψουλας των αρθρώσεων και του παράπλευρου συνδέσμου. ③ Όταν τα θρυμματισμένα κατάγματα δεν μπορούν να μειωθούν ανατομικά, μπορούν να συνδυαστούν με περιορισμένη εσωτερική σταθεροποίηση και ο εξωτερικός σταθεροποιητής μπορεί να μειώσει εν μέρει και να διατηρήσει τη γραμμή δύναμης. ④ Να επιτρέπεται πρώιμες λειτουργικές ασκήσεις του προσβεβλημένου δακτύλου στην αθόρυβη άρθρωση για να αποφευχθεί η δυσκαμψία των αρθρώσεων και η οστεοπόρωση. ⑤ μπορεί να διορθώσει αποτελεσματικά τα κατάγματα των χεριών χωρίς να επηρεάσει την μετεγχειρητική θεραπεία της πληγής στο επηρεαζόμενο χέρι.
Χρόνος δημοσίευσης: Δεκ-21-2024
