Προεγχειρητική προετοιμασία και θέση όπως περιγράφηκε προηγουμένως για στερέωση διααρθρικού εξωτερικού πλαισίου.
Επανατοποθέτηση και στερέωση ενδαρθρικού κατάγματος:
Χρησιμοποιείται περιορισμένη μείωση και στερέωση τομής. Το κάταγμα της κάτω αρθρικής επιφάνειας μπορεί να οπτικοποιηθεί απευθείας μέσω μικρών προσθιομεσικών και προσθιοπλάγιων τομών και πλάγιας τομής της αρθρικής κάψουλας κάτω από τον μηνίσκο.
Η έλξη του προσβεβλημένου άκρου και η χρήση συνδέσμων για την ανόρθωση των μεγάλων θραυσμάτων των οστών και η ενδιάμεση συμπίεση μπορούν να επαναρυθμιστούν με το τρύπημα και το μάδημα.
Δώστε προσοχή στην αποκατάσταση του πλάτους του οροπεδίου της κνήμης και όταν υπάρχει οστικό ελάττωμα κάτω από την αρθρική επιφάνεια, εκτελέστε οστική μεταμόσχευση για να στηρίξετε την αρθρική επιφάνεια αφού κάνετε αδιάκριτη επαναφορά της αρθρικής επιφάνειας.
Προσοχή στο ύψος των έσω και πλάγιων πλατφορμών, ώστε να μην υπάρχει σκαλί αρθρικής επιφάνειας.
Για τη διατήρηση της επαναφοράς χρησιμοποιείται προσωρινή στερέωση με σφιγκτήρα επαναφοράς ή πείρο Kirschner.
Τοποθέτηση κοίλων βιδών, οι βίδες πρέπει να είναι παράλληλες με την αρθρική επιφάνεια και να βρίσκονται στο υποχόνδριο οστό, ώστε να αυξηθεί η αντοχή της στερέωσης. Θα πρέπει να γίνεται διεγχειρητική ακτινοσκόπηση για τον έλεγχο των βιδών και ποτέ να μην εισάγονται οι βίδες στην άρθρωση.
Επανατοποθέτηση κατάγματος επιφυσίου:
Η έλξη αποκαθιστά το μήκος και τον μηχανικό άξονα του προσβεβλημένου άκρου.
Λαμβάνεται μέριμνα για τη διόρθωση της περιστροφικής μετατόπισης του προσβεβλημένου άκρου ψηλαφώντας τον κνημιαίο κονδύλιο και προσανατολίζοντάς τον μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου δακτύλου.
Τοποθέτηση εγγύς δακτυλίου
Εύρος ασφαλών ζωνών για τοποθέτηση σύρματος τάσης κνημιαίου οροπεδίου:
Η ιγνυακή αρτηρία, η ιγνυακή φλέβα και το κνημιαίο νεύρο εκτείνονται πίσω από την κνήμη και το κοινό περονιαίο νεύρο τρέχει πίσω από την κεφαλή της περόνης. Επομένως, τόσο η είσοδος όσο και η έξοδος της βελόνας πρέπει να γίνονται μπροστά από το κνημιαίο πλάτωμα, δηλαδή η βελόνα να εισέρχεται και να εξέρχεται από τη χαλύβδινη βελόνα μπροστά από το έσω όριο της κνήμης και μπροστά από το πρόσθιο όριο της περόνης.
Στην πλάγια πλευρά, η βελόνα μπορεί να εισαχθεί από το πρόσθιο άκρο της περόνης και να περάσει έξω από την πρόσθια πλευρά ή από την έσω πλευρά. το μεσαίο σημείο εισόδου βρίσκεται συνήθως στο έσω άκρο του κνημιαίου οροπεδίου και στην πρόσθια πλευρά του, για να αποφευχθεί η διέλευση του σύρματος τάσης μέσα από περισσότερο μυϊκό ιστό.
Έχει αναφερθεί στη βιβλιογραφία ότι το σημείο εισόδου του σύρματος τάνυσης πρέπει να απέχει τουλάχιστον 14 mm από την αρθρική επιφάνεια για να αποτραπεί η είσοδος του σύρματος τάσης στην κάψουλα της άρθρωσης και η πρόκληση μολυσματικής αρθρίτιδας.
Τοποθετήστε το πρώτο σύρμα τάνυσης:
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια καρφίτσα ελιάς, η οποία περνά μέσα από τον πείρο ασφαλείας στη θήκη του δακτυλίου, αφήνοντας την κεφαλή ελιάς στο εξωτερικό του πείρου ασφαλείας.
Ο βοηθός διατηρεί τη θέση του συγκρατητήρα του δακτυλίου έτσι ώστε να είναι παράλληλη με την αρθρική επιφάνεια.
Τρυπήστε την καρφίτσα ελιάς μέσα από τον μαλακό ιστό και μέσα από το οροπέδιο της κνήμης, φροντίζοντας να ελέγξετε την κατεύθυνσή της για να διασφαλίσετε ότι τα σημεία εισόδου και εξόδου βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο.
Μετά την έξοδο από το δέρμα από την ετερόπλευρη πλευρά, συνεχίστε να βγαίνετε από τη βελόνα έως ότου η κεφαλή ελιάς έρθει σε επαφή με τον πείρο ασφαλείας.
Τοποθετήστε την ολίσθηση του σφιγκτήρα σύρματος στην αντίθετη πλευρά και περάστε την καρφίτσα ελιάς μέσα από τη πλάκα του σφιγκτήρα σύρματος.
Φροντίστε να διατηρείτε το κνημιαίο πλάτωμα στο κέντρο του πλαισίου του δακτυλίου ανά πάσα στιγμή κατά τη διάρκεια της επέμβασης.
Μέσω του οδηγού, ένα δεύτερο σύρμα τάνυσης τοποθετείται παράλληλα, επίσης μέσω της αντίθετης πλευράς της ολίσθησης του σφιγκτήρα σύρματος.
Τοποθετήστε το τρίτο σύρμα τάσης, θα πρέπει να είναι σε ασφαλές εύρος όσο το δυνατόν περισσότερο με το προηγούμενο σετ σύρματος τάνυσης σταυρό στη μεγαλύτερη γωνία, συνήθως δύο σετ χαλύβδινων συρμάτων μπορεί να είναι γωνία 50 ° ~ 70 °.
Προφόρτιση που εφαρμόζεται στο σύρμα τάνυσης: Τεντώστε πλήρως το σφιγκτήρα, περάστε το άκρο του σύρματος τάνυσης μέσα από το συσφιγκτήρα, συμπιέστε τη λαβή, εφαρμόστε προφόρτιση τουλάχιστον 1200 N στο σύρμα τάνυσης και, στη συνέχεια, εφαρμόστε το κλείδωμα της λαβής L.
Εφαρμόζοντας την ίδια μέθοδο εξωτερικής στερέωσης σε όλο το γόνατο όπως περιγράφηκε προηγουμένως, τοποθετήστε τουλάχιστον δύο βίδες Schanz στην άπω κνήμη, συνδέστε τον εξωτερικό σταθεροποιητή μονής βραχίονα και συνδέστε τον στον περιφερειακό εξωτερικό σταθεροποιητή και επιβεβαιώστε ότι η μετάφυση και το κνημιαίο στέλεχος βρίσκονται σε κανονικό μηχανικό άξονα και περιστροφική ευθυγράμμιση πριν την ολοκλήρωση της στερέωσης.
Εάν απαιτείται περαιτέρω σταθερότητα, το πλαίσιο του δακτυλίου μπορεί να στερεωθεί στον εξωτερικό βραχίονα στερέωσης με μια μπιέλα.
Κλείσιμο της τομής
Η χειρουργική τομή είναι κλειστή στρώση προς στρώμα.
Η οδός της βελόνας προστατεύεται με περιτυλίγματα από αλκοολούχα γάζα.
Μετεγχειρητική διαχείριση
Σύνδρομο περιτονίας και τραυματισμός νεύρων
Εντός 48 ωρών μετά τον τραυματισμό, πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα για την παρατήρηση και τον προσδιορισμό της παρουσίας συνδρόμου περιτονιακού διαμερίσματος.
Παρατηρήστε προσεκτικά τα αγγειακά νεύρα του προσβεβλημένου άκρου. Η διαταραχή της παροχής αίματος ή η προοδευτική νευρολογική απώλεια πρέπει να αντιμετωπίζονται κατάλληλα ως κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
Λειτουργική αποκατάσταση
Οι λειτουργικές ασκήσεις μπορούν να ξεκινήσουν την πρώτη μετεγχειρητική ημέρα εάν δεν υπάρχουν άλλα τραύματα ή συννοσηρότητες. Για παράδειγμα, ισομετρική σύσπαση του τετρακέφαλου και παθητική κίνηση του γόνατος και ενεργητική κίνηση του αστραγάλου.
Ο σκοπός των πρώιμων ενεργών και παθητικών δραστηριοτήτων είναι να επιτευχθεί το μέγιστο εύρος κίνησης της άρθρωσης του γόνατος για όσο το δυνατόν συντομότερο χρονικό διάστημα μετά την επέμβαση, δηλαδή να επιτευχθεί το πλήρες εύρος κίνησης της άρθρωσης του γόνατος όσο το δυνατόν περισσότερο σε 4~ 6 εβδομάδες. Σε γενικές γραμμές, η χειρουργική επέμβαση είναι σε θέση να επιτύχει τον σκοπό της αποκατάστασης της σταθερότητας του γόνατος, επιτρέποντας έγκαιρα
δραστηριότητα. Εάν οι λειτουργικές ασκήσεις καθυστερήσουν λόγω της αναμονής να υποχωρήσει το πρήξιμο, αυτό δεν θα ευνοήσει τη λειτουργική αποκατάσταση.
Αντοχή βάρους: Η πρώιμη φόρτιση γενικά δεν υποστηρίζεται, αλλά τουλάχιστον 10 έως 12 εβδομάδες ή αργότερα για σχεδιασμένα ενδοαρθρικά κατάγματα.
Επούλωση τραυμάτων: Παρατηρήστε προσεκτικά την επούλωση του τραύματος εντός 2 εβδομάδων μετά την επέμβαση. Εάν εμφανιστεί μόλυνση του τραύματος ή καθυστερημένη επούλωση, θα πρέπει να γίνει χειρουργική επέμβαση το συντομότερο δυνατό.
Ώρα δημοσίευσης: 16 Αυγούστου 2024
