Οι τραυματισμοί στον αστράγαλο είναι ένας συνηθισμένος αθλητικός τραυματισμός που εμφανίζεται στο 25% περίπου των μυοσκελετικών κακώσεων, με τους τραυματισμούς των πλευρικών παράπλευρων συνδέσμων (LCL) να είναι οι πιο συχνοί. Εάν η σοβαρή κατάσταση δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, είναι εύκολο να οδηγήσει σε επαναλαμβανόμενα διαστρέμματα και πιο σοβαρές περιπτώσεις θα επηρεάσουν τη λειτουργία της άρθρωσης του αστραγάλου. Ως εκ τούτου, έχει μεγάλη σημασία η διάγνωση και η θεραπεία των τραυματισμών των ασθενών σε πρώιμο στάδιο. Αυτό το άρθρο θα επικεντρωθεί στις διαγνωστικές δεξιότητες των τραυματισμών των πλευρικών παράπλευρων συνδέσμων της άρθρωσης του αστραγάλου για να βοηθήσει τους κλινικούς γιατρούς να βελτιώσουν την ακρίβεια της διάγνωσης.
Ι. Ανατομία
Πρόσθιος πτερυγοειδής σύνδεσμος (ATFL): πεπλατυσμένος, συγχωνευμένος με την πλάγια κάψα, ξεκινώντας μπροστά από την περόνη και τελειώνοντας μπροστά από το σώμα του αστραγάλου.
Καλκανοϊνοειδής σύνδεσμος (CFL): σχήματος κορδονιού, που ξεκινά από το πρόσθιο όριο του άπω πλάγιου σφυρού και καταλήγει στην πτέρνα.
Οπίσθιος αστραφτερός σύνδεσμος (PTFL): Προέρχεται από την έσω επιφάνεια του πλάγιου σφυρού και καταλήγει πίσω από τον έσω αστραγάλο.
Το ATFL μόνο αντιπροσώπευε περίπου το 80% των τραυματισμών, ενώ το ATFL σε συνδυασμό με τους τραυματισμούς CFL αντιπροσώπευαν περίπου το 20%.
Σχηματικό διάγραμμα και ανατομικό διάγραμμα του πλάγιου παράπλευρου συνδέσμου της ποδοκνημικής άρθρωσης
II. Μηχανισμός τραυματισμού
Ύπτια τραύματα: πρόσθιος λοφίος σύνδεσμος
κάκωση λοίμωξης πτερυγίων: πυσσοειδής σύνδεσμος
III. Βαθμολογία τραυματισμού
Βαθμός Ι: καταπόνηση συνδέσμων, καμία ορατή ρήξη συνδέσμου, σπάνια πρήξιμο ή ευαισθησία και κανένα σημάδι απώλειας λειτουργίας.
Βαθμός ΙΙ: μερική μακροσκοπική ρήξη του συνδέσμου, μέτριος πόνος, οίδημα και ευαισθησία και μικρή βλάβη στη λειτουργία της άρθρωσης.
Βαθμός III: ο σύνδεσμος είναι εντελώς σχισμένος και χάνει την ακεραιότητά του, συνοδευόμενο από σημαντικό οίδημα, αιμορραγία και ευαισθησία, που συνοδεύεται από έντονη απώλεια λειτουργίας και εκδηλώσεις αστάθειας της άρθρωσης.
IV. Κλινική εξέταση Δοκιμή μπροστινού συρταριού
Ο ασθενής κάθεται με το γόνατο λυγισμένο και το άκρο της γάμπας να κρέμεται, και ο εξεταστής κρατά την κνήμη στη θέση του με το ένα χέρι και σπρώχνει το πόδι προς τα εμπρός πίσω από τη φτέρνα με το άλλο.
Εναλλακτικά, ο ασθενής βρίσκεται σε ύπτια θέση ή κάθεται με το γόνατο λυγισμένο στις 60 έως 90 μοίρες, τη φτέρνα στερεωμένη στο έδαφος και τον εξεταστή να ασκεί οπίσθια πίεση στην περιφερική κνήμη.
Το θετικό προβλέπει τη ρήξη του πρόσθιου πτερυγίου συνδέσμου.
Τεστ καταπόνησης αντιστροφής
Ο εγγύς αστράγαλος ακινητοποιήθηκε και εφαρμόστηκε στρες λοίμωξης στον άπω αστράγαλο για να εκτιμηθεί η γωνία κλίσης του αστραγάλου.
Σε σύγκριση με την ετερόπλευρη πλευρά, >5° είναι ύποπτα θετική και >10° είναι θετική. ή μονόπλευρη >15° είναι θετική.
Θετικός προγνωστικός παράγοντας της ρήξης του πτερνοϊνικού συνδέσμου.
Απεικόνιση τεστ
Ακτινογραφίες κοινών αθλητικών κακώσεων αστραγάλου
Οι ακτινογραφίες είναι αρνητικές, αλλά η μαγνητική τομογραφία δείχνει ρήξεις των πρόσθιων πτερυγίων και πτερυγίων
Πλεονεκτήματα: Η ακτινογραφία είναι η πρώτη επιλογή για εξέταση, η οποία είναι οικονομική και απλή. Η έκταση του τραυματισμού κρίνεται κρίνοντας τον βαθμό κλίσης του αστραγάλου. Μειονεκτήματα: Κακή εμφάνιση των μαλακών ιστών, ειδικά των συνδεσμικών δομών που είναι σημαντικές για τη διατήρηση της σταθερότητας της άρθρωσης.
MRI
Εικ. 1 Η λοξή θέση 20° έδειξε τον καλύτερο πρόσθιο λοξό σύνδεσμο (ATFL). Εικ. 2 Αζιμουθιακή γραμμή σάρωσης ATFL
Οι εικόνες μαγνητικής τομογραφίας διαφορετικών τραυματισμών του πρόσθιου πτερυγίου συνδέσμου έδειξαν ότι: (Α) πάχυνση και οίδημα του πρόσθιου πτερυγίου συνδέσμου. (Β) πρόσθια ρήξη συνδέσμου ταλαφίδας. (Γ) ρήξη του πρόσθιου πτερυγίου συνδέσμου. (Δ) Κάκωση πρόσθιου λοφίου συνδέσμου με κάταγμα αποκόλλησης.
Εικ. 3 Η λοξή θέση -15° έδειξε τον καλύτερο πτερνοϊνικό σύνδεσμο (CFI).
Εικ.4. Αζιμούθιο σάρωσης CFL
Οξεία, πλήρης ρήξη του πτερυγιοϊνικού συνδέσμου
Εικόνα 5: Η στεφανιαία όψη δείχνει τον καλύτερο οπίσθιο λοφίο σύνδεσμο (PTFL).
Εικ. 6 Αζιμούθιο σάρωσης PTFL
Μερική ρήξη του οπίσθιου λοφίου συνδέσμου
Βαθμολογία διάγνωσης:
Κατηγορία Ι: Καμία ζημιά.
Βαθμός II: μώλωπες συνδέσμων, καλή συνέχεια υφής, πάχυνση των συνδέσμων, υποηχογένεια, οίδημα των γύρω ιστών.
Βαθμός III: ατελής μορφολογία συνδέσμων, λέπτυνση ή μερική διαταραχή της συνέχειας της υφής, πάχυνση των συνδέσμων και αυξημένο σήμα.
Βαθμός IV: πλήρης διαταραχή της συνδεσμικής συνέχειας, η οποία μπορεί να συνοδεύεται από κατάγματα αποκόλλησης, πάχυνση των συνδέσμων και αυξημένο τοπικό ή διάχυτο σήμα.
Πλεονεκτήματα: Υψηλή ανάλυση για μαλακούς ιστούς, σαφής παρατήρηση των τύπων τραυματισμών των συνδέσμων. Μπορεί να δείξει βλάβη του χόνδρου, μώλωπες των οστών και τη συνολική κατάσταση του σύνθετου τραυματισμού.
Μειονεκτήματα: Δεν είναι δυνατό να προσδιοριστεί με ακρίβεια εάν τα κατάγματα και η βλάβη του αρθρικού χόνδρου διακόπτονται. Λόγω της πολυπλοκότητας του συνδέσμου του αστραγάλου, η αποτελεσματικότητα της εξέτασης δεν είναι υψηλή. Ακριβό και χρονοβόρο.
Υπερηχογράφημα υψηλής συχνότητας
Σχήμα 1α: Κάκωση πρόσθιου πτερυγίου συνδέσμου, μερική ρήξη. Σχήμα 1β: Ο πρόσθιος λοφίος σύνδεσμος είναι εντελώς σχισμένος, το κολόβωμα είναι παχύρρευστο και παρατηρείται μεγάλη συλλογή στον πρόσθιο πλάγιο χώρο.
Σχήμα 2α: Τραυματισμός πτερυγίου του συνδέσμου, μερική ρήξη. Σχήμα 2β: Κάκωση πτερυγίου του συνδέσμου, πλήρης ρήξη
Σχήμα 3α: Φυσιολογικός πρόσθιος πτερυγωτός σύνδεσμος: εικόνα υπερήχων που δείχνει ένα ανεστραμμένο τρίγωνο ομοιόμορφη υποηχοϊκή δομή. Σχήμα 3β: Φυσιολογικός πτερυγειώδης σύνδεσμος: Μέτρια ηχογενής και πυκνή νηματώδης δομή σε εικόνα υπερήχων
Σχήμα 4α: Μερική ρήξη του πρόσθιου πτερυγίου συνδέσμου σε υπερηχογραφική εικόνα. Εικόνα 4β: Πλήρης ρήξη του πτερυγειακού συνδέσμου σε υπερηχογραφική εικόνα
Βαθμολογία διάγνωσης:
μώλωπες: οι ακουστικές εικόνες δείχνουν ανέπαφη δομή, πυκνούς και πρησμένους συνδέσμους. Μερική ρήξη: Υπάρχει οίδημα στον σύνδεσμο, υπάρχει επίμονη διαταραχή ορισμένων ινών ή οι ίνες είναι τοπικά λεπτές. Οι δυναμικές σαρώσεις έδειξαν ότι η τάση των συνδέσμων ήταν σημαντικά εξασθενημένη και ο σύνδεσμος λεπτύνθηκε και αυξήθηκε και η ελαστικότητα εξασθενούσε στην περίπτωση του βαλβίου ή του βλεννογόνου.
Πλήρης ρήξη: ένας εντελώς και επίμονα διακοπτόμενος σύνδεσμος με άπω διαχωρισμό, η δυναμική σάρωση υποδηλώνει ότι δεν υπάρχει τάση συνδέσμου ή αυξημένη ρήξη και σε βλαισό ή αυλό, ο σύνδεσμος κινείται στο άλλο άκρο, χωρίς ελαστικότητα και με χαλαρή άρθρωση.
Πλεονεκτήματα: χαμηλό κόστος, εύκολο στη χρήση, μη επεμβατικό. Εμφανίζεται ξεκάθαρα η λεπτή δομή κάθε στιβάδας υποδόριου ιστού, η οποία ευνοεί την παρατήρηση βλαβών του μυοσκελετικού ιστού. Αυθαίρετη εξέταση τομής, σύμφωνα με τη ζώνη του συνδέσμου για τον εντοπισμό της όλης διαδικασίας του συνδέσμου, διευκρινίζεται η θέση της συνδεσμικής κάκωσης και παρατηρούνται δυναμικά η τάση του συνδέσμου και οι μορφολογικές αλλαγές.
Μειονεκτήματα: χαμηλότερη ανάλυση μαλακών ιστών σε σύγκριση με τη μαγνητική τομογραφία. Βασιστείτε στην επαγγελματική τεχνική λειτουργία.
Έλεγχος αρθροσκόπησης
Πλεονεκτήματα: Παρατηρήστε απευθείας τις δομές του πλάγιου σφυρού και του οπίσθιου ποδιού (όπως η κάτω αστραπιαία άρθρωση, ο πρόσθιος οπίσθιος σύνδεσμος, ο πτερυγωτός σύνδεσμος κ.λπ.) για να αξιολογήσετε την ακεραιότητα των συνδέσμων και να βοηθήσετε τον χειρουργό να καθορίσει το χειρουργικό σχέδιο.
Μειονεκτήματα: Επεμβατικό, μπορεί να προκαλέσει ορισμένες επιπλοκές, όπως νευρική βλάβη, λοίμωξη κ.λπ. Γενικά θεωρείται ότι είναι το χρυσό πρότυπο για τη διάγνωση των τραυματισμών των συνδέσμων και σήμερα χρησιμοποιείται κυρίως στη θεραπεία των συνδεσμικών κακώσεων.
Ώρα δημοσίευσης: Σεπ-29-2024
