Προς το παρόν, η εφαρμογή τουεξωτερικές αγκύλες στερέωσηςΣτη θεραπεία των καταγμάτων μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες: προσωρινή εξωτερική οστεοσύνθεση και μόνιμη εξωτερική οστεοσύνθεση, και οι αρχές εφαρμογής τους είναι επίσης διαφορετικές.
Προσωρινή εξωτερική στερέωση.
Είναι κατάλληλο για ασθενείς των οποίων οι συστηματικές και τοπικές παθήσεις δεν επιτρέπουν ή δεν μπορούν να ανεχθούν άλλες θεραπείες. Εάν δεν υπάρχουν κατάγματα με εγκαύματα, είναι κατάλληλο ή ανεκτό μόνο για προσωρινή στερέωση με εξωτερικές αγκύλες στερέωσης. Μετά τη βελτίωση των συστηματικών ή τοπικών παθήσεων, τοεξωτερική στερέωσηαφαιρείται. Πλακοειδής ή ενδομυελική ήλωση, αλλά είναι επίσης πιθανό αυτή η προσωρινή εξωτερική οστεοσύνθεση να παραμείνει αμετάβλητη και να αποτελέσει την απόλυτη θεραπεία κατάγματος.
Είναι κατάλληλο για ασθενείς με σοβαρά ανοιχτά κατάγματα ή πολλαπλούς τραυματισμούς που δεν είναι κατάλληλοι για εσωτερική οστεοσύνθεση. Όταν είναι δύσκολο να επιλεγεί μια καλύτερη εσωτερική μέθοδος για τέτοιους τραυματισμούς, η εξωτερική οστεοσύνθεση είναι μια καλύτερη μέθοδος οστεοσύνθεσης.
Μόνιμη εξωτερική στερέωση.
Όταν χρησιμοποιείται μόνιμη εξωτερική οστεοσύνθεση για τη θεραπεία καταγμάτων, είναι απαραίτητο να κατανοούνται τα μηχανικά χαρακτηριστικά των ικριωμάτων που χρησιμοποιούνται και η επίδρασή τους στη διαδικασία επούλωσης του κατάγματος, ώστε να διασφαλίζεται ότι τα ικριώματα εξωτερικής οστεοσύνθεσης χρησιμοποιούνται σε ολόκληρη τη διαδικασία επούλωσης του κατάγματος και τελικά επιτυγχάνεται ικανοποιητική επούλωση των οστών. Πρέπει επίσης να λαμβάνονται υπόψη σχετικά προβλήματα που ενδέχεται να προκύψουν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, όπως η λοίμωξη από τη βελόνα και η τοπική δυσφορία.
Όταν χρησιμοποιείτεεξωτερική στερέωσηΩς μόνιμη μέθοδος για την αντιμετώπιση νέων καταγμάτων, θα πρέπει να χρησιμοποιείται ένα stent με καλή εξωτερική αντοχή στερέωσης, και η έγκαιρη, σταθερή και σταθερή στερέωση μπορεί να παρέχει το καλύτερο περιβάλλον για τοπική μαλακή ιστική και πρώιμη επούλωση κατάγματος. Ωστόσο, ο χρόνος αυτής της ισχυρής εσωτερικής στερέωσης δεν πρέπει να διατηρείται για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, επειδή θα μπλοκάρει την τοπική τάση του κατάγματος και θα προκαλέσει οστεοπόρωση, εκφύλιση ή μη πώρωση στο σημείο του κατάγματος. Το κατάγματα άκρο φέρει σταδιακά το φορτίο, το οποίο είναι ευεργετικό για την τόνωση και την προώθηση της διαδικασίας τοπικής οστικής επούλωσης μέχρι να επουλωθεί σταθερά το κάταγμα. Κλινικά, μόλις εμφανιστεί το φαινόμενο τοπικής οστικής επούλωσης, σχηματίζεται η πρώιμη θέση κατάγματος του κάλου και η σταδιακή φόρτιση του φορτίου μπορεί να μετατρέψει τον πρώιμο κάλο σε έναν επουλωτικό κάλο. Αυτή η καθαρή πίεση ή υδροστατική πίεση στο άκρο του κατάγματος μπορεί να διεγείρει τη διαφοροποίηση των ενδιάμεσων κυττάρων, η οποία απαιτεί επαρκή τοπική παροχή αίματος, διαφορετικά θα επηρεάσει τη διαδικασία επούλωσης των οστών. Παράγοντες που επηρεάζουν τη διαδικασία επούλωσης των οστών περιλαμβάνουν την τοπική παροχή αίματος στο σημείο του κατάγματος και τις εξωτερικές μεθόδους σταθεροποίησης και ούτω καθεξής.
Στη θεραπεία της εξωτερικής οστεοσύνθεσης για κατάγματα, θα πρέπει να επιτευχθεί τοπική ισχυρή οστεοσύνθεση και στη συνέχεια η δύναμη οστεοσύνθεσης θα πρέπει να μειώνεται σταδιακά ώστε να επιτραπεί στο άκρο του κατάγματος να αντέξει το φορτίο και να προωθήσει τη διαδικασία επούλωσης του οστού για να επιτευχθεί συναίνεση, αλλά πόσος χρόνος χρειάζεται για να αλλάξει η δύναμη οστεοσύνθεσης ώστε να επιτραπεί στο άκρο του κατάγματος; Το βέλτιστο χρονικό παράθυρο για να ξεκινήσει η λήψη του φορτίου είναι απολύτως σαφές. Η οστεοσύνθεση των καταγμάτων με εξωτερικό οστεοσύνθεση είναι ένα είδος εύκαμπτης οστεοσύνθεσης. Η αρχή αυτής της εύκαμπτης οστεοσύνθεσης αποτελεί τη βάση της σημερινής πλάκας ασφάλισης. Η δομή της είναι παρόμοια με την εξωτερική οστεοσύνθεση, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης μακρύτερων πλακών και λιγότερων βιδών για την επίτευξη καλύτερων αποτελεσμάτων. Αποτέλεσμα θεραπείας: Η βίδα ασφαλίζεται στοχαλύβδινη πλάκαγια να επιτευχθεί ένα χρήσιμο αποτέλεσμα στερέωσης.
Με βάση την ίδια αρχή, το δακτυλιοειδές stent επιτυγχάνει αρχική σταθερή στερέωση μέσω πολυκατευθυντικής εισαγωγής σπειρώματος με βελόνα. Αρχικά, η φόρτιση του βάρους μειώνεται για να διατηρηθεί η τοπική σταθερή στερέωση. Αργότερα, η φόρτιση αυξάνεται σταδιακά για να αυξηθεί η αξονική τριβή και να παρασχεθεί διέγερση στο άκρο του κατάγματος για την προώθηση της επούλωσης και της στερέωσης του κατάγματος. Το ίδιο το πλαίσιο είναι ανθεκτικό και σταθερό και στο τέλος επιτυγχάνεται το ίδιο αποτέλεσμα.
Ώρα δημοσίευσης: 02 Ιουνίου 2022
