Ο Τζακ, ένας 22χρονος λάτρης του ποδοσφαίρου, παίζει ποδόσφαιρο με τους φίλους του κάθε εβδομάδα και το ποδόσφαιρο έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς του. Το περασμένο Σαββατοκύριακο, ενώ έπαιζε ποδόσφαιρο, ο Ζανγκ γλίστρησε κατά λάθος και έπεσε, με τόσο πόνο που δεν μπορούσε να σταθεί όρθιος, ανίκανος να περπατήσει. Μετά από λίγες μέρες ανάρρωσης στο σπίτι ή πόνο, ανίκανος να σταθεί όρθιος, ένας φίλος τον έστειλε στο ορθοπεδικό τμήμα του νοσοκομείου. Ο γιατρός υποβλήθηκε σε εξέταση και η μαγνητική τομογραφία γόνατος διαγνώστηκε με κατάγμα του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου στην πλευρά του μηριαίου, και χρειάστηκε νοσηλεία για ελάχιστα επεμβατική αρθροσκοπική χειρουργική επέμβαση.
Μετά την ολοκλήρωση των προεγχειρητικών εξετάσεων, οι γιατροί διαμόρφωσαν ένα ακριβές θεραπευτικό σχέδιο για την πάθηση του Jack και αποφάσισαν να αποκαταστήσουν τον πρόσθιο χιαστό σύνδεσμο με την ελάχιστα επεμβατική αρθροσκοπική τεχνική χρησιμοποιώντας αυτόλογο ιγνυακό τένοντα μετά από πλήρη επικοινωνία με τον Jack. Τη δεύτερη ημέρα μετά την επέμβαση, μπόρεσε να κατέβει στο έδαφος και τα συμπτώματα του πόνου στο γόνατο ανακουφίστηκαν σημαντικά. Μετά από συστηματική προπόνηση, ο Jack θα είναι σύντομα σε θέση να επιστρέψει στο γήπεδο.
Πλήρης ρήξη της μηριαίας πλευράς του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου, όπως φαίνεται μικροσκοπικά
Πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος μετά από αποκατάσταση με αυτόλογο τένοντα οπίσθιου μηριαίου
Γιατρός κάνει στον ασθενή ελάχιστα επεμβατική αρθροσκοπική χειρουργική επέμβαση αποκατάστασης συνδέσμων
Ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος (ΠΧΣ) είναι ένας από τους δύο συνδέσμους που διασταυρώνονται στη μέση του γόνατος, συνδέοντας το μηριαίο οστό με το οστό της γάμπας και βοηθώντας στη σταθεροποίηση της άρθρωσης του γόνατος. Οι τραυματισμοί του ΠΧΣ εμφανίζονται συχνότερα σε αθλήματα που απαιτούν απότομες στάσεις ή ξαφνικές αλλαγές κατεύθυνσης, άλματος και προσγείωσης, όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το ράγκμπι και το σκι κατάβασης. Τυπικές εκδηλώσεις περιλαμβάνουν ξαφνικό, έντονο πόνο και ακουστό κροτάλισμα. Όταν συμβαίνει ένας τραυματισμός του ΠΧΣ, πολλοί άνθρωποι ακούν ένα "κλικ" στο γόνατο ή αισθάνονται ένα ράγισμα στο γόνατο. Το γόνατο μπορεί να πρηστεί, να είναι ασταθές και να δυσκολεύεται να στηρίξει το βάρος σας λόγω του πόνου.
Τα τελευταία χρόνια, οι τραυματισμοί του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου (ACL) έχουν γίνει ένας συχνός αθλητικός τραυματισμός με αυξημένη έμφαση στην υγιή άσκηση. Οι μέθοδοι για τη διάγνωση αυτού του τραυματισμού περιλαμβάνουν: λήψη ιστορικού, κλινική εξέταση και απεικονιστική εξέταση. Η μαγνητική τομογραφία (MRI) είναι σήμερα η πιο σημαντική απεικονιστική μέθοδος για τραυματισμούς του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου και η ακρίβεια της μαγνητικής τομογραφίας στο οξύ στάδιο είναι μεγαλύτερη από 95%.
Η ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου (ACL) επηρεάζει τη σταθερότητα της άρθρωσης του γόνατος, με αποτέλεσμα την ανισορροπία και την ταλάντωση όταν η άρθρωση κάμπτεται, εκτείνεται και περιστρέφεται, και μετά από ένα χρονικό διάστημα, συχνά προκαλεί τραυματισμούς στον μηνίσκο και τον χόνδρο. Σε αυτή την περίπτωση, θα υπάρχει πόνος στο γόνατο, περιορισμένο εύρος κίνησης ή ακόμα και ξαφνικά "κολλάει", δεν μπορεί να κινηθεί η αίσθηση, πράγμα που σημαίνει ότι ο τραυματισμός δεν είναι ελαφρύς, ακόμα κι αν κάνετε χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση, η πρώιμη αποκατάσταση του τραυματισμού είναι δύσκολη, το αποτέλεσμα είναι επίσης σχετικά κακό. Πολλές από τις αλλαγές που προκαλούνται από την αστάθεια του γόνατος, όπως η βλάβη του μηνίσκου, τα οστεοφύτα, η φθορά του χόνδρου κ.λπ., είναι μη αναστρέψιμες, οδηγώντας σε μια σειρά από επακόλουθα, και επίσης αυξάνουν το κόστος θεραπείας. Επομένως, η αρθροσκοπική αποκατάσταση του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου συνιστάται ιδιαίτερα μετά από τραυματισμό του ACL, για την αποκατάσταση της σταθερότητας της άρθρωσης του γόνατος.
Ποια είναι τα συμπτώματα του τραυματισμού του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου;
Η κύρια λειτουργία του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου (ACL) είναι να περιορίζει την πρόσθια μετατόπιση της κνήμης και να διατηρεί την περιστροφική της σταθερότητα. Μετά από ρήξη ACL, η κνήμη θα κινηθεί προς τα εμπρός αυθόρμητα και ο ασθενής μπορεί να αισθάνεται ασταθής και ασταθής στο καθημερινό περπάτημα, σε αθλητικές ή περιστροφικές δραστηριότητες, και μερικές φορές να αισθάνεται ότι το γόνατο δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει τη δύναμή του και είναι αδύναμο.
Τα ακόλουθα συμπτώματα είναι συνηθισμένα με τραυματισμούς ACL:
①Πόνος στο γόνατο, που εντοπίζεται στην άρθρωση, οι ασθενείς μπορεί να φοβούνται να κινηθούν λόγω έντονου πόνου, ορισμένοι ασθενείς μπορούν να περπατήσουν ή να συνεχίσουν την άσκηση χαμηλής έντασης λόγω ήπιου πόνου.
② οίδημα στο γόνατο, λόγω ενδοαρθρικής αιμορραγίας που προκαλείται από την άρθρωση του γόνατος, συνήθως εμφανίζεται μέσα σε λίγα λεπτά έως ώρες μετά τον τραυματισμό στο γόνατο.
Περιορισμός έκτασης γόνατος, ρήξη συνδέσμου, κολόβωμα συνδέσμου που έχει στραφεί προς τον πρόσθιο μεσοκονδυλικό βόθρο, προκαλώντας φλεγμονώδη ερεθισμό. Μερικοί ασθενείς μπορεί να έχουν περιορισμένη έκταση ή κάμψη λόγω τραυματισμού του μηνίσκου. Σε συνδυασμό με τραυματισμό του έσω πλάγιου συνδέσμου, μερικές φορές εκδηλώνεται και ως περιορισμός έκτασης.
Αστάθεια στο γόνατο, ορισμένοι ασθενείς αισθάνονται λάθος κίνηση στην άρθρωση του γόνατος κατά τη στιγμή του τραυματισμού και αρχίζουν να αισθάνονται την αίσθηση τρέμουλου της άρθρωσης του γόνατος (δηλαδή την αίσθηση εξάρθρωσης μεταξύ των οστών όπως περιγράφεται από τους ασθενείς) όταν ξαναρχίζουν το περπάτημα περίπου 1-2 εβδομάδες μετά τον τραυματισμό.
⑤ Περιορισμένη κινητικότητα της άρθρωσης του γόνατος, που προκαλείται από τραυματική αρθρίτιδα με αποτέλεσμα οίδημα και πόνο στην άρθρωση του γόνατος.
Ο γιατρός παρουσίασε ότι η αρθροσκοπική αποκατάσταση του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου στοχεύει στην αποκατάσταση του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου μετά από ρήξη και η τρέχουσα κύρια θεραπεία είναι η αρθροσκοπική μεταμόσχευση ενός τένοντα στην άρθρωση του γόνατος για την ανακατασκευή ενός νέου συνδέσμου, η οποία είναι μια ελάχιστα επεμβατική διαδικασία. Ο μεταμοσχευμένος τένοντας προτιμάται από τον αυτόλογο ιγνυακό τένοντα, ο οποίος έχει τα πλεονεκτήματα της λιγότερο τραυματικής τομής, της μικρότερης επίδρασης στη λειτουργία, της μη απόρριψης και της εύκολης επούλωσης του τένοντα. Οι ασθενείς με ομαλές μετεγχειρητικές διαδικασίες αποκατάστασης περπατούν με πατερίτσες τον Ιανουάριο, χωρίς πατερίτσες τον Φεβρουάριο, περπατούν με την υποστήριξη αφαιρεμένη τον Μάρτιο, επιστρέφουν στα γενικά αθλήματα σε έξι μήνες και επιστρέφουν στο προ-τραυματικού επιπέδου άθλησης σε ένα χρόνο.
Ώρα δημοσίευσης: 14 Μαΐου 2024
