Τα χειρουργικά λάθη σε ασθενείς και σημεία είναι σοβαρά και μπορούν να προληφθούν. Σύμφωνα με την Κοινή Επιτροπή Διαπίστευσης Οργανισμών Υγειονομικής Περίθαλψης, τέτοια λάθη μπορούν να γίνουν σε ποσοστό έως και 41% των ορθοπεδικών/παιδιατρικών χειρουργικών επεμβάσεων. Για τις χειρουργικές επεμβάσεις στη σπονδυλική στήλη, ένα χειρουργικό λάθος συμβαίνει όταν ένα σπονδυλικό τμήμα ή η πλάγια μοίρα της σπονδυλικής στήλης είναι λανθασμένη. Εκτός από την αδυναμία αντιμετώπισης των συμπτωμάτων και της παθολογίας του ασθενούς, τα τμηματικά λάθη μπορούν να οδηγήσουν σε νέα ιατρικά προβλήματα, όπως η επιταχυνόμενη εκφύλιση του δίσκου ή η αστάθεια της σπονδυλικής στήλης σε κατά τα άλλα ασυμπτωματικά ή φυσιολογικά τμήματα.
Υπάρχουν επίσης νομικά ζητήματα που σχετίζονται με τα τμηματικά σφάλματα στη χειρουργική επέμβαση στη σπονδυλική στήλη, και το κοινό, οι κυβερνητικές υπηρεσίες, τα νοσοκομεία και οι χειρουργικές εταιρείες έχουν μηδενική ανοχή σε τέτοια σφάλματα. Πολλές χειρουργικές επεμβάσεις σπονδυλικής στήλης, όπως η δισκεκτομή, η σύντηξη, η αποσυμπίεση της πεταλεκτομής και η κυφοπλαστική, εκτελούνται χρησιμοποιώντας οπίσθια προσέγγιση και η σωστή τοποθέτηση είναι σημαντική. Παρά την τρέχουσα τεχνολογία απεικόνισης, εξακολουθούν να εμφανίζονται τμηματικά σφάλματα, με ποσοστά επίπτωσης που κυμαίνονται από 0,032% έως 15% που αναφέρονται στη βιβλιογραφία. Δεν υπάρχει συμπέρασμα ως προς το ποια μέθοδος εντοπισμού είναι η πιο ακριβής.
Ακαδημαϊκοί από το Τμήμα Ορθοπεδικής Χειρουργικής της Ιατρικής Σχολής Mount Sinai των ΗΠΑ, διεξήγαγαν μια διαδικτυακή μελέτη με ερωτηματολόγιο, υποδεικνύοντας ότι η συντριπτική πλειοψηφία των χειρουργών σπονδυλικής στήλης χρησιμοποιούν μόνο λίγες μεθόδους εντοπισμού και ότι η διευκρίνιση των συνηθισμένων αιτιών σφάλματος μπορεί να είναι αποτελεσματική στη μείωση των χειρουργικών τμηματικών σφαλμάτων, σε άρθρο που δημοσιεύτηκε τον Μάιο του 2014 στο Spine J. Η μελέτη διεξήχθη χρησιμοποιώντας ένα ερωτηματολόγιο που στάλθηκε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Η μελέτη διεξήχθη χρησιμοποιώντας έναν σύνδεσμο μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προς ένα ερωτηματολόγιο που στάλθηκε σε μέλη της Βορειοαμερικανικής Εταιρείας Σπονδυλικής Στήλης (συμπεριλαμβανομένων ορθοπεδικών χειρουργών και νευροχειρουργών). Το ερωτηματολόγιο στάλθηκε μόνο μία φορά, όπως συνέστησε η Βορειοαμερικανική Εταιρεία Σπονδυλικής Στήλης. Συνολικά 2338 γιατροί το έλαβαν, 532 άνοιξαν τον σύνδεσμο και 173 (ποσοστό απόκρισης 7,4%) συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο. Το εβδομήντα δύο τοις εκατό των συμμετεχόντων ήταν ορθοπεδικοί χειρουργοί, το 28% ήταν νευροχειρουργοί και το 73% ήταν εκπαιδευόμενοι ιατροί σπονδυλικής στήλης.
Το ερωτηματολόγιο αποτελούνταν από συνολικά 8 ερωτήσεις (Εικ. 1) που κάλυπταν τις πιο συχνά χρησιμοποιούμενες μεθόδους εντοπισμού (τόσο ανατομικά ορόσημα όσο και απεικονιστικό εντοπισμό), τη συχνότητα εμφάνισης χειρουργικών τμηματικών σφαλμάτων και τη συσχέτιση μεταξύ μεθόδων εντοπισμού και τμηματικών σφαλμάτων. Το ερωτηματολόγιο δεν δοκιμάστηκε ή επικυρώθηκε πιλοτικά. Το ερωτηματολόγιο επιτρέπει πολλαπλές επιλογές απαντήσεων.
Σχήμα 1 Οκτώ ερωτήσεις από το ερωτηματολόγιο. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η διεγχειρητική ακτινοσκόπηση ήταν η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη μέθοδος εντοπισμού για την οπίσθια χειρουργική επέμβαση της θωρακικής και οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης (89% και 86% αντίστοιχα), ακολουθούμενη από ακτινογραφίες (54% και 58% αντίστοιχα). 76 γιατροί επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν έναν συνδυασμό και των δύο μεθόδων για τον εντοπισμό. Οι ακανθώδεις αποφύσεις και τα αντίστοιχα ποδικά άκρα ήταν τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα ανατομικά ορόσημα για τη χειρουργική επέμβαση της θωρακικής και οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης (67% και 59%), ακολουθούμενα από τις ακανθώδεις αποφύσεις (49% και 52%) (Εικ. 2). Το 68% των γιατρών παραδέχτηκε ότι είχε κάνει σφάλματα τμηματικής εντόπισης στην πρακτική του, μερικά από τα οποία διορθώθηκαν διεγχειρητικά (Εικ. 3).
Σχήμα 2 Μέθοδοι απεικόνισης και ανατομικού εντοπισμού ορόσημων που χρησιμοποιήθηκαν.
Εικ. 3 Ιατρός και διεγχειρητική διόρθωση σφαλμάτων χειρουργικού τμήματος.
Για σφάλματα εντοπισμού, το 56% αυτών των ιατρών χρησιμοποίησε προεγχειρητικές ακτινογραφίες και το 44% χρησιμοποίησε διεγχειρητική ακτινοσκόπηση. Οι συνήθεις λόγοι για σφάλματα προεγχειρητικής τοποθέτησης ήταν η αδυναμία απεικόνισης ενός γνωστού σημείου αναφοράς (π.χ., η ιερή μοίρα της σπονδυλικής στήλης δεν συμπεριλήφθηκε στην μαγνητική τομογραφία), οι ανατομικές παραλλαγές (οσφυϊκοί μετατοπισμένοι σπόνδυλοι ή πλευρές 13 ριζών) και οι τμηματικές ασάφειες λόγω της φυσικής κατάστασης του ασθενούς (μη βέλτιστη απεικόνιση ακτίνων Χ). Συχνές αιτίες σφαλμάτων διεγχειρητικής τοποθέτησης περιλαμβάνουν την ανεπαρκή επικοινωνία με τον ακτινοσκόπο, την αποτυχία επανατοποθέτησης μετά την τοποθέτηση (κίνηση της βελόνας τοποθέτησης μετά την ακτινοσκόπηση) και τα λανθασμένα σημεία αναφοράς κατά την τοποθέτηση (οσφυϊκή μοίρα 3/4 από τις πλευρές προς τα κάτω) (Σχήμα 4).
Σχήμα 4 Αιτίες για προεγχειρητικά και διεγχειρητικά σφάλματα εντοπισμού.
Τα παραπάνω αποτελέσματα δείχνουν ότι, παρόλο που υπάρχουν πολλές μέθοδοι εντοπισμού, η συντριπτική πλειοψηφία των χειρουργών χρησιμοποιεί μόνο μερικές από αυτές. Αν και τα χειρουργικά τμηματικά σφάλματα είναι σπάνια, ιδανικά απουσιάζουν. Δεν υπάρχει τυποποιημένος τρόπος για την εξάλειψη αυτών των σφαλμάτων. Ωστόσο, η αφιέρωση χρόνου για την εκτέλεση της τοποθέτησης και ο εντοπισμός των συνηθισμένων αιτιών των σφαλμάτων τοποθέτησης μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της συχνότητας εμφάνισης χειρουργικών τμηματικών σφαλμάτων στη θωρακοοσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης.
Ώρα δημοσίευσης: 24 Ιουλίου 2024
