Τα κατάγματα του κνημιαίου πλατό είναι συχνές κλινικές κακώσεις, με τα κατάγματα Schatzker τύπου II, που χαρακτηρίζονται από πλευρική φλοιώδη διάσπαση σε συνδυασμό με κατάπτωση της πλευρικής αρθρικής επιφάνειας, να είναι τα πιο συχνά. Για την αποκατάσταση της κατάπτωσης της αρθρικής επιφάνειας και την ανασύσταση της φυσιολογικής ευθυγράμμισης της άρθρωσης του γόνατος, συνήθως συνιστάται χειρουργική θεραπεία.
Η πρόσθια-πλάγια προσέγγιση στην άρθρωση του γόνατος περιλαμβάνει την άμεση ανύψωση της πλάγιας αρθρικής επιφάνειας κατά μήκος του διαιρεμένου φλοιού για την επανατοποθέτηση της συμπιεσμένης αρθρικής επιφάνειας και την εκτέλεση οστικού μοσχεύματος υπό άμεση όραση, μια μέθοδος που χρησιμοποιείται συνήθως στην κλινική πράξη, γνωστή ως τεχνική «ανοίγματος βιβλίου». Η δημιουργία ενός παραθύρου στον πλάγιο φλοιό και η χρήση ενός ανυψωτήρα μέσω του παραθύρου για την επανατοποθέτηση της συμπιεσμένης αρθρικής επιφάνειας, γνωστή ως τεχνική «παραθύρου», είναι θεωρητικά μια πιο ελάχιστα επεμβατική μέθοδος.
Δεν υπάρχει οριστικό συμπέρασμα σχετικά με το ποια από τις δύο μεθόδους είναι ανώτερη. Για να συγκρίνουν την κλινική αποτελεσματικότητα αυτών των δύο τεχνικών, γιατροί από το Έκτο Νοσοκομείο Ningbo διεξήγαγαν μια συγκριτική μελέτη.
Η μελέτη περιελάμβανε 158 ασθενείς, εκ των οποίων οι 78 χρησιμοποίησαν την τεχνική ανοίγματος βιβλίων και οι 80 την τεχνική παραθύρου. Τα αρχικά δεδομένα των δύο ομάδων δεν έδειξαν στατιστικά σημαντικές διαφορές:
▲ Το σχήμα απεικονίζει τις περιπτώσεις των δύο τεχνικών μείωσης της αρθρικής επιφάνειας: AD: τεχνική παραθυροποίησης, EF: τεχνική ανοίγματος βιβλίου.
Τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν:
- Δεν υπήρξε στατιστικά σημαντική διαφορά στον χρόνο από τον τραυματισμό έως την επέμβαση ή στη διάρκεια της επέμβασης μεταξύ των δύο μεθόδων.
- Οι μετεγχειρητικές αξονικές τομογραφίες έδειξαν ότι η ομάδα ανοίγματος βιβλίων είχε 5 περιπτώσεις μετεγχειρητικής συμπίεσης της αρθρικής επιφάνειας, ενώ η ομάδα ανοίγματος βιβλίων είχε 12 περιπτώσεις, μια στατιστικά σημαντική διαφορά. Αυτό υποδηλώνει ότι η τεχνική ανοίγματος βιβλίων παρέχει καλύτερη μείωση της αρθρικής επιφάνειας από την τεχνική ανοίγματος βιβλίων. Επιπλέον, η συχνότητα εμφάνισης σοβαρής τραυματικής αρθρίτιδας μετεγχειρητικά ήταν υψηλότερη στην ομάδα ανοίγματος βιβλίων σε σύγκριση με την ομάδα ανοίγματος βιβλίων.
- Δεν υπήρξε στατιστικά σημαντική διαφορά στις βαθμολογίες μετεγχειρητικής λειτουργίας του γόνατος ή στις βαθμολογίες VAS (Οπτική Αναλογική Κλίμακα) μεταξύ των δύο ομάδων.
Θεωρητικά, η τεχνική ανοίγματος βιβλίου επιτρέπει μια πιο λεπτομερή άμεση απεικόνιση της αρθρικής επιφάνειας, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολικό άνοιγμα της αρθρικής επιφάνειας, με αποτέλεσμα ανεπαρκή σημεία αναφοράς για ανάταξη και ελαττώματα στην επακόλουθη ανάταξη της αρθρικής επιφάνειας.
Στην κλινική πράξη, ποια μέθοδο θα επιλέγατε;
Ώρα δημοσίευσης: 30 Ιουλίου 2024
