Για το συνηθισμένο εξάρθρημα του ώμου, όπως η συχνή ουρά, η χειρουργική θεραπεία είναι κατάλληλη.Η μητέρα όλων έγκειται στην ενίσχυση του αντιβραχίου της άρθρωσης, στην πρόληψη της υπερβολικής εξωτερικής περιστροφής και των δραστηριοτήτων απαγωγής και στη σταθεροποίηση της άρθρωσης για την αποφυγή περαιτέρω εξάρθρωσης.
1, Χειροκίνητη επαναφορά
Το εξάρθρημα θα πρέπει να επαναρυθμιστεί το συντομότερο δυνατό μετά το εξάρθρημα και θα πρέπει να επιλεγεί η κατάλληλη αναισθησία (αναισθησία βραχιονίου πλέγματος ή γενική αναισθησία) για να χαλαρώσουν οι μύες και να γίνει η επαναφορά ανώδυνη.Οι ηλικιωμένοι ή εκείνοι με αδύναμους μύες μπορούν επίσης να πραγματοποιηθούν με αναλγητικό (όπως 75~100 mg dulcolax).Το συνηθισμένο εξάρθρημα μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς αναισθησία.Η τεχνική επανατοποθέτησης πρέπει να είναι ήπια και οι σκληρές τεχνικές απαγορεύονται για την αποφυγή πρόσθετων τραυματισμών όπως κατάγματα ή βλάβες στα νεύρα.
2, Χειρουργική επανατοποθέτηση
Υπάρχουν μερικά εξαρθρήματα ώμου που απαιτούν χειρουργική επανατοποθέτηση.Οι ενδείξεις είναι: εξάρθρημα πρόσθιου ώμου με οπίσθια ολίσθηση της μακράς κεφαλής του τένοντα του δικεφάλου.Οι ενδείξεις είναι: εξάρθρημα πρόσθιου ώμου με οπίσθια ολίσθηση της μακράς κεφαλής του τένοντα του δικεφάλου.
3, Θεραπεία παλιού εξαρθρήματος ώμου
Εάν η άρθρωση του ώμου δεν έχει επανατοποθετηθεί για περισσότερο από τρεις εβδομάδες μετά την εξάρθρωση, θεωρείται παλιό εξάρθρημα.Η κοιλότητα της άρθρωσης είναι γεμάτη με ουλώδη ιστό, υπάρχουν συμφύσεις με τους περιβάλλοντες ιστούς, οι γύρω μύες συρρικνώνονται και σε περιπτώσεις συνδυασμένων καταγμάτων, σχηματίζονται κρούστες οστών ή επέρχεται παραμορφωμένη επούλωση, όλες αυτές οι παθολογικές αλλαγές εμποδίζουν την επανατοποθέτηση τουβραχιόνιο κεφάλι.
Θεραπεία παλαιών εξαρθρώσεων ώμου: Εάν το εξάρθρημα είναι εντός τριών μηνών, ο ασθενής είναι νέος και δυνατός, η εξαρθρωμένη άρθρωση εξακολουθεί να έχει ένα συγκεκριμένο εύρος κίνησης και δεν υπάρχει οστεοπόρωση και ενδαρθρική ή εξωαρθρική οστεοποίηση στο x- ray, μπορεί να δοκιμαστεί η χειροκίνητη επανατοποθέτηση.Πριν από την επαναφορά, το προσβεβλημένο ωλένιο γεράκι μπορεί να είναι έλξη για 1-2 εβδομάδες εάν ο χρόνος εξάρθρωσης είναι σύντομος και η δραστηριότητα της άρθρωσης είναι ελαφριά.Η επαναφορά θα πρέπει να εκτελείται υπό γενική αναισθησία, ακολουθούμενη από μασάζ ώμων και απαλές λικνίσεις για την απελευθέρωση των συμφύσεων και την ανακούφιση από τη σύσπαση του μυϊκού πόνου και στη συνέχεια ξηρή επαναφορά.Η λειτουργία επαναφοράς εκτελείται με έλξη και μασάζ ή αναβολείς ποδιών, και η θεραπεία μετά την επαναφορά είναι η ίδια με αυτή για το νέο εξάρθρημα.
4, Θεραπεία της συνήθους πρόσθιας εξάρθρωσης της άρθρωσης του ώμου
Το συνηθισμένο πρόσθιο εξάρθρημα της άρθρωσης του ώμου παρατηρείται κυρίως σε νεαρούς ενήλικες.Γενικά πιστεύεται ότι ο τραυματισμός προκαλείται μετά το πρώτο τραυματικό εξάρθρημα, και παρόλο που επαναφέρεται, δεν διορθώνεται και ξεκουράζεται αποτελεσματικά.Η άρθρωση γίνεται χαλαρή λόγω παθολογικών αλλαγών όπως σχίσιμο ή αποκοπή της αρθρικής κάψουλας και βλάβη του χόνδρου χόνδρου και του χείλους του μουσώνα χωρίς καλή αποκατάσταση, και το κάταγμα κατάθλιψης της οπίσθιας πλάγιας κεφαλής του βραχιονίου γίνεται ίσο.Στη συνέχεια, η εξάρθρωση μπορεί να συμβεί επανειλημμένα υπό ελαφρές εξωτερικές δυνάμεις ή κατά τη διάρκεια ορισμένων κινήσεων, όπως η απαγωγή και η εξωτερική περιστροφή και η οπίσθια επέκταση τουάνω άκρα.Η διάγνωση του συνηθισμένου εξαρθρήματος του ώμου είναι σχετικά εύκολη.Κατά τη διάρκεια της εξέτασης με ακτίνες Χ, εκτός από τη λήψη απλών μεμβρανών πρόσθιο-οπίσθιο του ώμου, πρέπει να ληφθούν ακτινογραφίες πρόσθιου-οπίσθιου άνω βραχίονα σε θέση εσωτερικής περιστροφής 60-70°, οι οποίες μπορούν να δείχνουν καθαρά την οπίσθια κεφαλή του βραχιονίου ελάττωμα.
Για τα συνηθισμένα εξαρθρήματα του ώμου, συνιστάται χειρουργική θεραπεία εάν το εξάρθρημα είναι συχνό.Ο στόχος είναι να ενισχυθεί το πρόσθιο άνοιγμα της αρθρικής κάψουλας, να αποφευχθούν οι υπερβολικές δραστηριότητες εξωτερικής περιστροφής και απαγωγής και να σταθεροποιηθεί η άρθρωση για να αποφευχθεί περαιτέρω εξάρθρωση.Υπάρχουν πολλές χειρουργικές μέθοδοι, οι πιο συχνά χρησιμοποιούμενες είναι η μέθοδος Putti-Platt και η μέθοδος Magnuson.
Ώρα δημοσίευσης: Φεβ-05-2023
