πανό

Στερέωση πρόσθιας βίδας για κάταγμα οδοντοειδούς

Η πρόσθια στερέωση με βίδα της οδοντοειδούς απόφυσης διατηρεί την περιστροφική λειτουργία του C1-2 και έχει αναφερθεί στη βιβλιογραφία ότι έχει ποσοστό σύντηξης 88% έως 100%.

 

Το 2014, ο Markus R et al δημοσίευσε ένα σεμινάριο σχετικά με τη χειρουργική τεχνική στερέωσης πρόσθιου κοχλία για οδοντικά κατάγματα στο The Journal of Bone & Joint Surgery (Am).Το άρθρο περιγράφει αναλυτικά τα κύρια σημεία της χειρουργικής τεχνικής, της μετεγχειρητικής παρακολούθησης, των ενδείξεων και των προφυλάξεων σε έξι βήματα.

 

Το άρθρο τονίζει ότι μόνο τα κατάγματα τύπου II επιδέχονται άμεση πρόσθια στερέωση με βίδα και ότι προτιμάται η στερέωση με μονή κοίλη βίδα.

Βήμα 1: Διεγχειρητική τοποθέτηση του ασθενούς

1. Πρέπει να ληφθούν βέλτιστες προσθοπίσθιες και πλευρικές ακτινογραφίες για αναφορά του χειριστή.

2. Ο ασθενής πρέπει να διατηρείται σε θέση ανοιχτού στόματος κατά τη διάρκεια της επέμβασης.

3. Το κάταγμα πρέπει να επανατοποθετηθεί όσο το δυνατόν περισσότερο πριν από την έναρξη της επέμβασης.

4. Η αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης θα πρέπει να υπερεκταθεί όσο το δυνατόν περισσότερο για να επιτευχθεί βέλτιστη έκθεση της βάσης της οδοντοειδούς απόφυσης.

5. Εάν η υπερέκταση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης δεν είναι δυνατή – π.χ. σε κατάγματα υπερέκτασης με οπίσθια μετατόπιση του κεφαλιού άκρου της οδοντοειδούς απόφυσης – τότε μπορεί να εξεταστεί το ενδεχόμενο μετατόπισης του κεφαλιού του ασθενούς προς την αντίθετη κατεύθυνση σε σχέση με τον κορμό του/της.

6. ακινητοποιήστε το κεφάλι του ασθενούς σε όσο το δυνατόν πιο σταθερή θέση.Οι συγγραφείς χρησιμοποιούν το πλαίσιο κεφαλής Mayfield (που φαίνεται στις Εικόνες 1 και 2).

Βήμα 2: Χειρουργική προσέγγιση

 

Χρησιμοποιείται μια τυπική χειρουργική προσέγγιση για την έκθεση του πρόσθιου στρώματος της τραχείας χωρίς να καταστρέφονται σημαντικές ανατομικές δομές.

 

Βήμα 3: Βιδώστε το σημείο εισόδου

Το βέλτιστο σημείο εισόδου βρίσκεται στο πρόσθιο κάτω περιθώριο της βάσης του σπονδυλικού σώματος C2.Επομένως, το πρόσθιο άκρο του δίσκου C2-C3 πρέπει να είναι εκτεθειμένο.(όπως φαίνεται στα σχήματα 3 και 4 παρακάτω) Εικόνα 3

 Στερέωση πρόσθιας βίδας για od1

Το μαύρο βέλος στο Σχήμα 4 δείχνει ότι η πρόσθια σπονδυλική στήλη C2 παρατηρείται προσεκτικά κατά την προεγχειρητική ανάγνωση του αξονικού φιλμ CT και πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως ανατομικό ορόσημο για τον προσδιορισμό του σημείου εισαγωγής της βελόνας κατά τη διάρκεια της επέμβασης.

 

2. Επιβεβαιώστε το σημείο εισόδου κάτω από προσθιοοπίσθια και πλάγια ακτινοσκοπική όψη της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.3.

3. Σύρετε τη βελόνα μεταξύ της πρόσθιας άνω άκρης της άνω τελικής πλάκας C3 και του σημείου εισόδου C2 για να βρείτε το βέλτιστο σημείο εισόδου της βίδας.

Βήμα 4: Τοποθέτηση βιδών

 

1. Μια βελόνα GROB διαμέτρου 1,8 mm εισάγεται αρχικά ως οδηγός, με τη βελόνα να προσανατολίζεται ελαφρώς πίσω από την άκρη της νωτιαίας χορδής.Στη συνέχεια, εισάγεται μια κοίλη βίδα διαμέτρου 3,5 mm ή 4 mm.Η βελόνα πρέπει πάντα να προωθείται αργά κεφαλικά υπό προσθοπίσθια και πλάγια ακτινοσκοπική παρακολούθηση.

 

2. Τοποθετήστε το κοίλο τρυπάνι προς την κατεύθυνση του πείρου οδήγησης υπό ακτινοσκοπική παρακολούθηση και προωθήστε το αργά μέχρι να διαπεράσει το κάταγμα.Το κοίλο τρυπάνι δεν πρέπει να διεισδύει στον φλοιό της κεφαλής πλευράς της νωτιαίας χορδής, έτσι ώστε ο πείρος οδήγησης να μην εξέρχεται με το κοίλο τρυπάνι.

 

3. Μετρήστε το μήκος της απαιτούμενης κοίλης βίδας και επαληθεύστε το με την προεγχειρητική μέτρηση CT για να αποφύγετε σφάλματα.Σημειώστε ότι η κοίλη βίδα πρέπει να διεισδύσει στο φλοιώδες οστό στο άκρο της οδοντοειδούς απόφυσης (για να διευκολυνθεί το επόμενο βήμα της συμπίεσης του άκρου του κατάγματος).

 

Στις περισσότερες περιπτώσεις των συγγραφέων, χρησιμοποιήθηκε μια μονή κοίλη βίδα για στερέωση, όπως φαίνεται στο Σχήμα 5, η οποία βρίσκεται κεντρικά στη βάση της οδοντοειδούς απόφυσης που βλέπει στην κεφαλίδα, με την άκρη της βίδας να διεισδύει ακριβώς στο οπίσθιο φλοιώδες οστό στο την άκρη της οδοντοειδούς απόφυσης.Γιατί συνιστάται μια μονή βίδα;Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι θα ήταν δύσκολο να βρεθεί ένα κατάλληλο σημείο εισόδου στη βάση της οδοντοειδούς απόφυσης εάν δύο ξεχωριστές βίδες τοποθετούνταν 5 mm από τη μέση γραμμή του C2.

 Στερέωση πρόσθιας βίδας για od2

Το Σχήμα 5 δείχνει μια κοίλη βίδα που βρίσκεται κεντρικά στη βάση της οδοντοειδούς απόφυσης που βλέπει στην κεφαλίδα, με την άκρη της βίδας να διεισδύει ακριβώς στον φλοιό του οστού ακριβώς πίσω από την άκρη της οδοντοειδούς απόφυσης.

 

Εκτός όμως από τον παράγοντα ασφαλείας, δύο βίδες αυξάνουν τη μετεγχειρητική σταθερότητα;

 

Μια εμβιομηχανική μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2012 στο περιοδικό Clinical Orthopedics and Related Research από τους Gang Feng et al.του Βασιλικού Κολλεγίου Χειρουργών του Ηνωμένου Βασιλείου έδειξε ότι μια βίδα και δύο βίδες παρέχουν το ίδιο επίπεδο σταθεροποίησης στη στερέωση των οδοντοειδών καταγμάτων.Επομένως, αρκεί μια μόνο βίδα.

 

4. Όταν επιβεβαιωθεί η θέση του σπασίματος και οι ακίδες οδήγησης, τοποθετούνται οι κατάλληλες κοίλες βίδες.Η θέση των βιδών και των ακίδων πρέπει να παρατηρείται με ακτινοσκόπηση.

5. Πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα ώστε η συσκευή βιδώματος να μην εμπλέκει τους περιβάλλοντες μαλακούς ιστούς κατά την εκτέλεση οποιασδήποτε από τις παραπάνω λειτουργίες.6. Σφίξτε τις βίδες για να ασκήσετε πίεση στο χώρο θραύσης.

 

Βήμα 5: Κλείσιμο τραύματος 

1. Ξεπλύνετε τη χειρουργική περιοχή αφού ολοκληρώσετε την τοποθέτηση της βίδας.

2. Η διεξοδική αιμόσταση είναι απαραίτητη για τη μείωση των μετεγχειρητικών επιπλοκών όπως η συμπίεση του αιματώματος της τραχείας.

3. Ο χαραγμένος αυχενικός πλατύς ραχιαίος μυς πρέπει να είναι κλειστός σε ακριβή ευθυγράμμιση διαφορετικά θα διακυβευτεί η αισθητική της μετεγχειρητικής ουλής.

4. Δεν είναι απαραίτητο το πλήρες κλείσιμο των βαθιών στρωμάτων.

5. Η παροχέτευση του τραύματος δεν είναι απαραίτητη επιλογή (οι συγγραφείς συνήθως δεν τοποθετούν μετεγχειρητικές παροχετεύσεις).

6. Συνιστώνται ενδοδερμικά ράμματα για την ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων στην εμφάνιση του ασθενούς.

 

Βήμα 6: Παρακολούθηση

1. Οι ασθενείς θα πρέπει να συνεχίσουν να φορούν άκαμπτο νάρθηκα αυχένα για 6 εβδομάδες μετεγχειρητικά, εκτός εάν το απαιτεί η νοσηλευτική φροντίδα, και θα πρέπει να αξιολογούνται με περιοδική μετεγχειρητική απεικόνιση.

2. Οι τυπικές προσθιοπίσθιες και πλάγιες ακτινογραφίες της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης θα πρέπει να επανεξετάζονται στις 2, 6 και 12 εβδομάδες και στους 6 και 12 μήνες μετά την επέμβαση.Πραγματοποιήθηκε αξονική τομογραφία 12 εβδομάδες μετά την επέμβαση.


Ώρα δημοσίευσης: Δεκ-07-2023