Οι πιο συχνά χρησιμοποιούμενες παράμετροι απεικόνισης για την αξιολόγηση των καταγμάτων της περιφερικής κερκίδας περιλαμβάνουν συνήθως τη γωνία κλίσης της παλάμης (VTA), την ωλένια διακύμανση και το ύψος της κερκίδας. Καθώς η κατανόησή μας για την ανατομία της περιφερικής κερκίδας έχει εμβαθύνει, έχουν προταθεί και εφαρμοστεί στην κλινική πράξη πρόσθετες παράμετροι απεικόνισης, όπως η πρόσο-οπίσθια απόσταση (APD), η γωνία σταγόνας (TDA) και η απόσταση κεφαλής-άξονα-κερκίδας (CARD).
Οι συνήθως χρησιμοποιούμενες παράμετροι απεικόνισης για την αξιολόγηση των καταγμάτων της περιφερικής κερκίδας περιλαμβάνουν: α: VTA; β: APD; γ: TDA; δ: CARD.
Οι περισσότερες παράμετροι απεικόνισης είναι κατάλληλες για εξωαρθρικά κατάγματα του περιφερικού άκρου της κερκίδας, όπως το ύψος της κερκίδας και η ωλένια διακύμανση. Ωστόσο, για ορισμένα ενδοαρθρικά κατάγματα, όπως τα κατάγματα Barton, οι παραδοσιακές παράμετροι απεικόνισης μπορεί να μην έχουν την ικανότητα να προσδιορίσουν με ακρίβεια τις χειρουργικές ενδείξεις και να παρέχουν καθοδήγηση. Πιστεύεται γενικά ότι η χειρουργική ένδειξη για ορισμένα ενδοαρθρικά κατάγματα σχετίζεται στενά με την απόκλιση της επιφάνειας της άρθρωσης. Προκειμένου να αξιολογηθεί ο βαθμός μετατόπισης των ενδοαρθρικών καταγμάτων, ξένοι μελετητές έχουν προτείνει μια νέα παράμετρο μέτρησης: την Κλίση Μετά την Μετατόπιση (TAD - Tilt After Displacement), και αναφέρθηκε για πρώτη φορά για την αξιολόγηση των οπίσθιων καταγμάτων του σφυρού που συνοδεύονται από μετατόπιση του περιφερικού άκρου της κνήμης.
Στο περιφερικό άκρο της κνήμης, σε περιπτώσεις οπίσθιου κατάγματος σφυρού με οπίσθια εξάρθρωση του αστραγάλου, η αρθρική επιφάνεια σχηματίζει τρία τόξα: Το τόξο 1 είναι η πρόσθια αρθρική επιφάνεια του περιφερικού άκρου της κνήμης, το τόξο 2 είναι η αρθρική επιφάνεια του οπίσθιου θραύσματος σφυρού και το τόξο 3 είναι η κορυφή του αστραγάλου. Όταν υπάρχει οπίσθιο θραύσμα κατάγματος σφυρού που συνοδεύεται από οπίσθια εξάρθρωση του αστραγάλου, το κέντρο του κύκλου που σχηματίζεται από το τόξο 1 στην πρόσθια αρθρική επιφάνεια συμβολίζεται ως σημείο Τ και το κέντρο του κύκλου που σχηματίζεται από το τόξο 3 στην κορυφή του αστραγάλου συμβολίζεται ως σημείο Α. Η απόσταση μεταξύ αυτών των δύο κέντρων είναι Κλίση μετά την Μετατόπιση (TAD) και όσο μεγαλύτερη είναι η μετατόπιση, τόσο μεγαλύτερη είναι η τιμή TAD.
Ο χειρουργικός στόχος είναι να επιτευχθεί τιμή ATD (Κλίση μετά την Μετατόπιση) ίση με 0, υποδεικνύοντας ανατομική μείωση της επιφάνειας της άρθρωσης.
Ομοίως, στην περίπτωση του κατάγματος του volar Barton:
Τα μερικώς μετατοπισμένα θραύσματα της αρθρικής επιφάνειας σχηματίζουν το Arc 1.
Η σεληνιακή όψη χρησιμεύει ως Τόξο 2.
Η ραχιαία όψη της κερκίδας (φυσιολογικό οστό χωρίς κάταγμα) αντιπροσωπεύει το Τόξο 3.
Καθένα από αυτά τα τρία τόξα μπορεί να θεωρηθεί ως κύκλος. Δεδομένου ότι η μηνοειδής επιφάνεια και το θραύσμα του παλαμιαίου οστού είναι μετατοπισμένα μαζί, ο Κύκλος 1 (με κίτρινο) μοιράζεται το κέντρο του με τον Κύκλο 2 (με λευκό). Ο ACD αντιπροσωπεύει την απόσταση από αυτό το κοινό κέντρο μέχρι το κέντρο του Κύκλου 3. Ο χειρουργικός στόχος είναι η αποκατάσταση του ACD στο 0, υποδεικνύοντας ανατομική ανάταξη.
Σε προηγούμενη κλινική πρακτική, ήταν ευρέως αποδεκτό ότι μια απόκλιση της επιφάνειας της άρθρωσης <2 mm είναι το πρότυπο για τη μείωση. Ωστόσο, σε αυτή τη μελέτη, η ανάλυση της καμπύλης Receiver Operating Characteristic (ROC) διαφορετικών παραμέτρων απεικόνισης έδειξε ότι η ACD είχε την υψηλότερη περιοχή κάτω από την καμπύλη (AUC). Χρησιμοποιώντας μια τιμή αποκοπής 1,02 mm για την ACD, επέδειξε 100% ευαισθησία και 80,95% ειδικότητα. Αυτό υποδηλώνει ότι στη διαδικασία μείωσης του κατάγματος, η μείωση της ACD εντός 1,02 mm μπορεί να είναι ένα πιο λογικό κριτήριο.
από το παραδοσιακό πρότυπο βήματος επιφάνειας σύνδεσης <2mm.
Η ACD φαίνεται να έχει πολύτιμη σημασία αναφοράς για την αξιολόγηση του βαθμού μετατόπισης σε ενδοαρθρικά κατάγματα που αφορούν ομόκεντρες αρθρώσεις. Εκτός από την εφαρμογή της στην αξιολόγηση καταγμάτων κνημιαίου πλατό και καταγμάτων περιφερικού άκρου της κερκίδας, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η ACD μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την αξιολόγηση καταγμάτων αγκώνα. Αυτό παρέχει στους κλινικούς ιατρούς ένα χρήσιμο εργαλείο για την επιλογή θεραπευτικών προσεγγίσεων και την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων μείωσης των καταγμάτων.
Ώρα δημοσίευσης: 18 Σεπτεμβρίου 2023
