Τα κατάγματα της κερκιδικής κεφαλής και του κερκιδικού αυχένα είναι συνηθισμένα κατάγματα της άρθρωσης του αγκώνα, που συχνά προκύπτουν από αξονική δύναμη ή τάση βλαισσού. Όταν η άρθρωση του αγκώνα βρίσκεται σε έκταση, το 60% της αξονικής δύναμης στο αντιβράχιο μεταδίδεται κεντρικά μέσω της κερκιδικής κεφαλής. Μετά από τραυματισμό της κερκιδικής κεφαλής ή του κερκιδικού αυχένα λόγω δύναμης, οι δυνάμεις διάτμησης μπορούν να επηρεάσουν το κεφαλαίο του βραχιονίου οστού, οδηγώντας ενδεχομένως σε τραυματισμούς των οστών και των χόνδρων.
Το 2016, ο Claessen εντόπισε έναν συγκεκριμένο τύπο τραυματισμού όπου τα κατάγματα της κεφαλής/τραχήλου της κερκίδας συνοδεύονταν από βλάβη στα οστά/χόνδρινα οστό στο κεφαλί του βραχιονίου οστού. Αυτή η πάθηση ονομάστηκε «βλάβη φιλιού», με τα κατάγματα που περιελάμβαναν αυτόν τον συνδυασμό να αναφέρονται ως «κατάγματα φιλιού». Στην έκθεσή τους, συμπεριέλαβαν 10 περιπτώσεις καταγμάτων φιλιού και διαπίστωσαν ότι 9 περιπτώσεις είχαν κατάγματα κεφαλής της κερκίδας που ταξινομήθηκαν ως Mason τύπου II. Αυτό υποδηλώνει ότι με τα κατάγματα κεφαλής της κερκίδας τύπου Mason II, θα πρέπει να υπάρχει αυξημένη ευαισθητοποίηση για πιθανά συνοδά κατάγματα του κεφαλιού του βραχιονίου οστού.
Στην κλινική πράξη, τα κατάγματα φιλιού είναι ιδιαίτερα επιρρεπή σε λανθασμένη διάγνωση, ειδικά σε περιπτώσεις όπου υπάρχει σημαντική μετατόπιση του κατάγματος κεφαλής/τραχήλου της κερκίδας. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην παράβλεψη των σχετικών τραυματισμών στο κεφαλαίο του βραχιονίου οστού. Για να διερευνήσουν τα κλινικά χαρακτηριστικά και τη συχνότητα εμφάνισης καταγμάτων φιλιού, ξένοι ερευνητές διεξήγαγαν στατιστική ανάλυση σε μεγαλύτερο μέγεθος δείγματος το 2022. Τα αποτελέσματα έχουν ως εξής:
Η μελέτη περιελάμβανε συνολικά 101 ασθενείς με κατάγματα κεφαλής/τραχήλου της κερκίδας, οι οποίοι έλαβαν θεραπεία μεταξύ 2017 και 2020. Με βάση το εάν είχαν συνοδό κάταγμα του κεφαλιού του βραχιονίου οστού στην ίδια πλευρά, οι ασθενείς χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: την ομάδα του κεφαλιού (Ομάδα Ι) και την ομάδα χωρίς κεφαλιό (Ομάδα II).
Επιπλέον, τα κατάγματα της κερκιδικής κεφαλής αναλύθηκαν με βάση την ανατομική τους θέση, η οποία χωρίστηκε σε τρεις περιοχές. Η πρώτη είναι η ασφαλής ζώνη, η δεύτερη είναι η πρόσθια έσω ζώνη και η τρίτη είναι η οπίσθια έσω ζώνη.
Τα αποτελέσματα της μελέτης αποκάλυψαν τα ακόλουθα ευρήματα:
- Όσο υψηλότερη είναι η κατάταξη Mason για τα κατάγματα κεφαλής της κερκίδας, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος συνοδών καταγμάτων κεφαλής του κεφαλιού. Η πιθανότητα ένα κάταγμα κεφαλής της κερκίδας τύπου Ι Mason να σχετίζεται με κάταγμα κεφαλής ήταν 9,5% (6/63). για τον τύπο II, ήταν 25% (6/24) και για τον τύπο III, ήταν 41,7% (5/12).
- Όταν τα κατάγματα της κεφαλής της κερκίδας επεκτάθηκαν και συμπεριέλαβαν τον αυχένα της κερκίδας, ο κίνδυνος καταγμάτων του κεφαλιού μειώθηκε. Η βιβλιογραφία δεν έχει εντοπίσει μεμονωμένες περιπτώσεις καταγμάτων του αυχένα της κερκίδας που να συνοδεύονται από κατάγματα του κεφαλιού.
- Με βάση τις ανατομικές περιοχές των καταγμάτων της κερκιδικής κεφαλής, τα κατάγματα που βρίσκονται εντός της «ασφαλούς ζώνης» της κερκιδικής κεφαλής είχαν υψηλότερο κίνδυνο να συσχετιστούν με κατάγματα του κεφαλιού.
▲ Ταξινόμηση καταγμάτων κεφαλής κερκίδας κατά Mason.
▲ Περίπτωση ασθενούς με κάταγμα φιλιού, όπου η κεφαλή της κερκίδας στερεώθηκε με χαλύβδινη πλάκα και βίδες, και το κεφαλοειδές του βραχιονίου οστού στερεώθηκε με βίδες Bold.
Ώρα δημοσίευσης: 31 Αυγούστου 2023
