Τα κατάγματα της ακτινικής κεφαλής και του ακτινικού λαιμού είναι κοινά κατάγματα των αρθρώσεων του αγκώνα, που συχνά προκύπτουν από αξονική δύναμη ή στρες Valgus. Όταν η άρθρωση του αγκώνα βρίσκεται σε εκτεταμένη θέση, το 60% της αξονικής δύναμης στο αντιβράχιο μεταδίδεται εγγύς μέσω της ακτινικής κεφαλής. Μετά τον τραυματισμό της ακτινικής κεφαλής ή του ακτινικού λαιμού λόγω της δύναμης, οι δυνάμεις διάτμησης μπορούν να επηρεάσουν την πρωτεύουσα του βραχιονίου, ενδεχομένως να οδηγούν σε τραυματισμούς οστών και χόνδρου.
Το 2016, ο Claessen αναγνώρισε έναν συγκεκριμένο τύπο τραυματισμού όπου τα κατάγματα της ακτινικής κεφαλής/λαιμού συνοδεύονταν από βλάβη οστών/χόνδρου στην κεφαλίδα του βραχιονίου. Αυτή η κατάσταση ονομάστηκε "Kissing Lesion", με κατάγματα που περιλάμβαναν αυτόν τον συνδυασμό που αναφέρεται ως "κατάγματα φιλιών". Στην έκθεσή τους, περιελάμβαναν 10 περιπτώσεις καταγμάτων φιλί και διαπίστωσαν ότι 9 περιπτώσεις είχαν ακτινικά κατάγματα κεφαλής που ταξινομούνται ως Mason Type II. Αυτό υποδηλώνει ότι με τα κατάγματα ακτινικών κεφαλών τύπου Mason Type II, θα πρέπει να υπάρχει αυξημένη συνειδητοποίηση για πιθανά συνοδευτικά κατάγματα του κεφαλιού του βραχιονίου.
Στην κλινική πρακτική, τα κατάγματα φιλιών είναι εξαιρετικά επιρρεπείς σε λανθασμένη διάγνωση, ειδικά σε περιπτώσεις όπου υπάρχει σημαντική μετατόπιση του κάταγμα ακτινικής κεφαλής/λαιμού. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε παραβίαση των σχετικών τραυματισμών στην πρωτεύουσα του βραχιονίου. Για να διερευνηθούν τα κλινικά χαρακτηριστικά και η συχνότητα εμφάνισης καταγμάτων φιλίας, οι ξένοι ερευνητές διεξήγαγαν μια στατιστική ανάλυση σε μεγαλύτερο μέγεθος δείγματος το 2022. Τα αποτελέσματα είναι τα εξής:
Η μελέτη περιελάμβανε συνολικά 101 ασθενείς με κατάγματα ακτινικής κεφαλής/λαιμού που υποβλήθηκαν σε θεραπεία μεταξύ 2017 και 2020.
Επιπλέον, τα κατάγματα των ακτινικών κεφαλών αναλύθηκαν με βάση την ανατομική θέση τους, η οποία χωρίστηκε σε τρεις περιοχές. Η πρώτη είναι η ασφαλής ζώνη, η δεύτερη είναι η πρόσθια μέση ζώνη, και η τρίτη είναι η οπίσθια μεσαία ζώνη.
Τα αποτελέσματα της μελέτης αποκάλυψαν τα ακόλουθα ευρήματα:
- Όσο υψηλότερη είναι η ταξινόμηση των καταγμάτων ακτινικών κεφαλών, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος συνοδευτικών καταγμάτων του κεφαλαίου. Η πιθανότητα ενός κάταγμα ακτινικής κεφαλής τύπου I Mason που σχετίζεται με ένα κάταγμα του κεφαλαίου ήταν 9,5% (6/63). Για τον Mason Type II, ήταν 25% (6/24). Και για τον Mason Type III, ήταν 41,7% (5/12).
- Όταν τα ακτινικά κατάγματα της κεφαλής επεκτάθηκαν για να εμπλακούν στον ακτινικό λαιμό, ο κίνδυνος των καταγμάτων του κεφαλαίου μειώθηκε. Η βιβλιογραφία δεν αναγνώρισε τυχόν απομονωμένες περιπτώσεις καταγμάτων ακτινικού λαιμού που συνοδεύονται από κατάγματα του κεφαλαίου.
- Με βάση τις ανατομικές περιοχές των ακτινικών καταγμάτων κεφαλής, τα κατάγματα που βρίσκονται μέσα στην "ασφαλή ζώνη" της ακτινικής κεφαλής είχαν μεγαλύτερο κίνδυνο να συσχετιστούν με κατάγματα του κεφαλαίου.
▲ Ταξινόμηση Mason των ακτινικών καταγμάτων κεφαλής.
▲ Μια περίπτωση ασθενή με θραύση φιλίας, όπου η ακτινική κεφαλή σταθεροποιήθηκε με μια χάλυβα και βίδες, και το κάλυμμα του βραχιονίου σταθεροποιήθηκε χρησιμοποιώντας έντονες βίδες.
Χρόνος δημοσίευσης: Αυγ-31-2023
