Κάταγμα της βάσης του πέμπτου μετατάρσια

Η ακατάλληλη θεραπεία των πέμπτων μετατάρσια κατάγματα βάσης μπορεί να οδηγήσει σε θραύση μη συνεδριακής ή καθυστερημένης ένωσης και οι σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσουν αρθρίτιδα, η οποία έχει τεράστιο αντίκτυπο στην καθημερινή ζωή και την εργασία των ανθρώπων.

AφυσικόςSγροθιάe

Το πέμπτο μετατάρσιο είναι ένα σημαντικό συστατικό της πλευρικής στήλης του ποδιού και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στο βάρος και τη σταθερότητα του ποδιού. Το τέταρτο και το πέμπτο μετατάρσαλλο και το κυβοειδές σχηματίζουν την μετατάρσια κυβερνητική άρθρωση.

Υπάρχουν τρεις τένοντες που συνδέονται με τη βάση του πέμπτου μετατάρσια, τα ένθετα τένοντα του Peroneus brevis στην νυχτερινή πλευρά της κορυφογραμμής στη βάση του πέμπτου μεταταρσικού. Ο τρίτος περονικός μυς, ο οποίος δεν είναι τόσο ισχυρός όσο ο τένοντας του Peroneus brevis, εισάγει τη διάφυση που απομακρύνεται από την πέμπτη μετατάρσια κονδύλια. Η πελματιαία περιτονία τα πλευρικά ένθετα φακού στην πελματιαία πλευρά της βασικής κοπής του πέμπτου μετατάρσια.

Ταξινόμηση θραύσης

Τα κατάγματα της βάσης του πέμπτου μετατάρσια ταξινομήθηκαν από τους Dameron και Lawrence,

Τα κατάγματα της ζώνης Ι είναι κατάγματα της μετατάρσιας.

Η ζώνη II βρίσκεται στη σύνδεση μεταξύ της διάφυσης και της εγγύς μεταφυσικής, συμπεριλαμβανομένων των αρθρώσεων μεταξύ του 4ου και του 5ου μεταταρσικού οστού.

Τα κατάγματα της ζώνης III είναι κατάγματα στρες της εγγύς μεταταρσικής διάφυσης που απομακρύνονται από την 4η/5η διαμεταλαρσική άρθρωση.

Το 1902, ο Robert Jones περιέγραψε για πρώτη φορά τον τύπο του κάταγμα της ζώνης ΙΙ της βάσης του πέμπτου μετατάρσια, οπότε το κάταγμα της ζώνης ΙΙ ονομάζεται επίσης κάταγμα Jones.

Το κάταγμα της μετατάριας στη ζώνη Ι είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος πέμπτου μετατάρσια κάταγμα βάσης, που αντιπροσωπεύει περίπου το 93% όλων των καταγμάτων και προκαλείται από πελματιαία κάμψη και βία.

Τα κατάγματα στη ζώνη ΙΙ αντιπροσωπεύουν περίπου το 4% όλων των καταγμάτων στη βάση του πέμπτου μεταταρσικού και προκαλούνται από την πελματιαία κάμψη και τη βία προσαγωγής. Επειδή βρίσκονται στην περιοχή της λεκάνης απορροής της παροχής αίματος στη βάση του πέμπτου μετατάρσια, τα κατάγματα σε αυτή τη θέση είναι επιρρεπείς σε μη ένωση ή καθυστερημένα κατάγματα.

Τα κατάγματα της ζώνης III αντιπροσωπεύουν περίπου το 3% των πέμπτων καταγμάτων βάσης μετατάρσια.

Συντηρητική θεραπεία

Οι κύριες ενδείξεις για τη συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνουν μετατόπιση θραύσης μικρότερη από 2 mm ή σταθερά κατάγματα. Οι συνήθεις θεραπείες περιλαμβάνουν ακινητοποίηση με ελαστικούς επίδεσμους, παπούτσια με σκληρά σόλα, ακινητοποίηση με χυτά γύψου, μαξιλαράκια συμπίεσης από χαρτόνι ή μπότες πεζοπορίας.

Τα πλεονεκτήματα της συντηρητικής θεραπείας περιλαμβάνουν χαμηλό κόστος, χωρίς τραύμα και εύκολη αποδοχή από τους ασθενείς. Τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν υψηλή συχνότητα εμφάνισης θραύσης μη συνδικάτων ή καθυστερημένων επιπλοκών της ένωσης και εύκολη δυσκαμψία των κοινών.

ΧειρουργικόςΤεπανόρθωση

Ενδείξεις για χειρουργική θεραπεία των πέμπτων μετατάρσια κατάγματα βάσης περιλαμβάνουν:

1. Μετατόπιση θραύσης άνω των 2 mm.

1. Συμμετοχή> 30% της αρθρικής επιφάνειας του κυβοειδούς απομακρυσμένης από το πέμπτο μετατάρσιο.

1. Θραύση θραύσης.

1. Το κάταγμα καθυστέρησε την ένωση ή τη μη παρακμή μετά από μη χειρουργική θεραπεία.

1. Ενεργοί νεαροί ασθενείς ή αθλητικοί αθλητές.

Επί του παρόντος, οι κοινώς χρησιμοποιούμενες χειρουργικές μεθόδους για κατάγματα της βάσης του πέμπτου μετατάρσια περιλαμβάνουν εσωτερική στερέωση τάσης Kirschner Wire, στεγανοποίηση αγκυροβόλησης με νήμα, εσωτερική στερέωση βιδών και εσωτερική σταθεροποίηση πλάκας αγκίστρου.

1.

Η σταθεροποίηση της ζώνης τάσης Kirschner είναι μια σχετικά παραδοσιακή χειρουργική επέμβαση. Τα πλεονεκτήματα αυτής της μεθόδου θεραπείας περιλαμβάνουν εύκολη πρόσβαση σε υλικά εσωτερικής σταθεροποίησης, χαμηλό κόστος και καλή επίδραση συμπίεσης. Τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν ερεθισμό του δέρματος και κίνδυνο χαλάρωσης του καλωδίου Kirschner.

2. Στεγασία ράμματος με άγκυρες με σπειρώματα

Η σταθεροποίηση του ράμματος αγκύρωσης με νήμα είναι κατάλληλη για ασθενείς με κατάγματα πτερυγίων στη βάση του πέμπτου μετατάρσια ή με μικρά θραύσματα θραύσματος. Τα πλεονεκτήματα περιλαμβάνουν μικρή τομή, απλή λειτουργία και καμία ανάγκη για δευτερεύουσα απομάκρυνση. Τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν τον κίνδυνο πρόπτωσης άγκυρας σε ασθενείς με οστεοπόρωση. .

3. Κοίτα στερέωση νυχιών

Η κοίλη βίδα είναι μια διεθνώς αναγνωρισμένη αποτελεσματική θεραπεία για τα κατάγματα της βάσης του πέμπτου μετατάρσια και τα πλεονεκτήματά της περιλαμβάνουν σταθερή σταθερότητα και καλή σταθερότητα.

Κλινικά, για μικρά κατάγματα στη βάση του πέμπτου μετατάρσια, εάν χρησιμοποιούνται δύο βίδες για τη σταθεροποίηση, υπάρχει κίνδυνος διαθλαστικής. Όταν χρησιμοποιείται μια βίδα για τη σταθεροποίηση, η δύναμη κατά της περιστροφής αποδυναμώνεται και η επανασχεδιασμό είναι δυνατή.

4.

Η σταθεροποίηση της πλάκας αγκίστρου έχει ένα ευρύ φάσμα ενδείξεων, ειδικά για ασθενείς με κατάγματα φραγκοστάφυσης ή οστεοπορωτικά κατάγματα. Η δομή σχεδιασμού του ταιριάζει με τη βάση του πέμπτου μεταταρσικού οστού και η ισχύς συμπίεσης στερέωσης είναι σχετικά υψηλή. Τα μειονεκτήματα της σταθεροποίησης των πλακών περιλαμβάνουν υψηλό κόστος και σχετικά μεγάλο τραύμα.

Sαιμορραγία

Κατά τη θεραπεία των καταγμάτων στη βάση του πέμπτου μετατάρσια, είναι απαραίτητο να επιλέξετε προσεκτικά σύμφωνα με την ειδική κατάσταση του κάθε ατόμου, την προσωπική εμπειρία και το τεχνικό επίπεδο του γιατρού και να εξετάσετε πλήρως τις προσωπικές επιθυμίες του ασθενούς.