Η ακατάλληλη αντιμετώπιση των καταγμάτων της βάσης του πέμπτου μεταταρσίου μπορεί να οδηγήσει σε μη πώρωση ή σε καθυστερημένη πώρωση, ενώ σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να προκληθεί αρθρίτιδα, η οποία έχει τεράστιο αντίκτυπο στην καθημερινή ζωή και την εργασία των ανθρώπων.
AνατομικόςSκατασκευήe
Το πέμπτο μετατάρσιο είναι ένα σημαντικό συστατικό της πλάγιας στήλης του ποδιού και παίζει σημαντικό ρόλο στη στήριξη του βάρους και στη σταθερότητα του ποδιού. Το τέταρτο και πέμπτο μετατάρσιο και το κυβοειδές σχηματίζουν την κυβοειδή άρθρωση του μεταταρσίου.
Υπάρχουν τρεις τένοντες που προσκολλώνται στη βάση του πέμπτου μεταταρσίου: ο τένοντας του βραχέος περονιαίου μυός που καταφύεται στην ραχιοπλευρική πλευρά του κυρτώματος στη βάση του πέμπτου μεταταρσίου, ο τρίτος περονιαίος μυς, ο οποίος δεν είναι τόσο ισχυρός όσο ο τένοντας του βραχέος περονιαίου μυός, καταφύεται στη διάφυση περιφερικά του πέμπτου μεταταρσίου κυρτώματος, και η πελματιαία περιτονία. Η πλάγια δέσμη καταφύεται στην πελματιαία πλευρά του βασικού κυρτώματος του πέμπτου μεταταρσίου.
Ταξινόμηση καταγμάτων
Τα κατάγματα της βάσης του πέμπτου μεταταρσίου ταξινομήθηκαν από τους Dameron και Lawrence,
Τα κατάγματα Ζώνης Ι είναι κατάγματα αποσπασματικού τύπου του μεταταρσίου κυρτώματος.
Η Ζώνη II βρίσκεται στη σύνδεση μεταξύ της διάφυσης και της εγγύς μετάφυσης, συμπεριλαμβανομένων των αρθρώσεων μεταξύ του 4ου και 5ου μεταταρσίου οστού.
Τα κατάγματα Ζώνης III είναι κατάγματα κόπωσης της εγγύς μεταταρσικής διάφυσης περιφερικά της 4ης/5ης μεσομεταταρσικής άρθρωσης.
Το 1902, ο Robert Jones περιέγραψε για πρώτη φορά τον τύπο του κατάγματος ζώνης II της βάσης του πέμπτου μεταταρσίου, επομένως το κάταγμα ζώνης II ονομάζεται επίσης κάταγμα Jones.
Το αποσπασματικό κάταγμα του μεταταρσίου κυρτώματος στη ζώνη Ι είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος κατάγματος της βάσης του πέμπτου μεταταρσίου, που αντιπροσωπεύει περίπου το 93% όλων των καταγμάτων και προκαλείται από πελματιαία κάμψη και βίαιη ραιβότητα.
Τα κατάγματα στη ζώνη II αντιπροσωπεύουν περίπου το 4% όλων των καταγμάτων στη βάση του πέμπτου μεταταρσίου και προκαλούνται από βίαιη κάμψη και προσαγωγή του ποδιού στην πελματιαία περιοχή. Επειδή βρίσκονται στην περιοχή της λεκάνης απορροής της αιμάτωσης στη βάση του πέμπτου μεταταρσίου, τα κατάγματα σε αυτή τη θέση είναι επιρρεπή σε μη πώρωση ή σε καθυστερημένη πώρωση των καταγμάτων.
Τα κατάγματα Ζώνης III αντιπροσωπεύουν περίπου το 3% των καταγμάτων της βάσης του πέμπτου μεταταρσίου.
Συντηρητική θεραπεία
Οι κύριες ενδείξεις για συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνουν μετατόπιση κατάγματος μικρότερη από 2 mm ή σταθερά κατάγματα. Συνήθεις θεραπείες περιλαμβάνουν ακινητοποίηση με ελαστικούς επιδέσμους, παπούτσια με σκληρή σόλα, ακινητοποίηση με γύψινα εκμαγεία, χάρτινα επιθέματα συμπίεσης ή μπότες πεζοπορίας.
Τα πλεονεκτήματα της συντηρητικής θεραπείας περιλαμβάνουν το χαμηλό κόστος, την απουσία τραύματος και την εύκολη αποδοχή από τους ασθενείς, ενώ τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν την υψηλή συχνότητα εμφάνισης επιπλοκών λόγω κατάγματος που δεν συνδέεται με πώρωση ή καθυστερημένης πώρωσης, καθώς και την εύκολη δυσκαμψία της άρθρωσης.
ΧειρουργικόςΤθεραπεία
Οι ενδείξεις για χειρουργική θεραπεία καταγμάτων βάσης πέμπτου μεταταρσίου περιλαμβάνουν:
- Μετατόπιση θραύσης μεγαλύτερη από 2 mm.
- Συμμετοχή > 30% της αρθρικής επιφάνειας του κυβοειδούς οστού περιφερικά του πέμπτου μεταταρσίου.
- Συντριπτικό κάταγμα;
- Καθυστερημένη πώρωση ή μη πώρωση λόγω κατάγματος μετά από μη χειρουργική θεραπεία.
- Ενεργοί νέοι ασθενείς ή αθλητές.
Προς το παρόν, οι συνήθως χρησιμοποιούμενες χειρουργικές μέθοδοι για κατάγματα της βάσης του πέμπτου μεταταρσίου περιλαμβάνουν την εσωτερική στερέωση με ταινία τάσης σύρματος Kirschner, τη στερέωση με ράμμα άγκυρας με σπείρωμα, την εσωτερική στερέωση με βίδα και την εσωτερική στερέωση με πλάκα αγκίστρου.
1. Στερέωση ταινίας τάσης σύρματος Kirschner
Η στερέωση με ταινία τάσης σύρματος Kirschner είναι μια σχετικά παραδοσιακή χειρουργική επέμβαση. Τα πλεονεκτήματα αυτής της μεθόδου θεραπείας περιλαμβάνουν την εύκολη πρόσβαση σε υλικά εσωτερικής στερέωσης, το χαμηλό κόστος και το καλό αποτέλεσμα συμπίεσης. Τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν τον ερεθισμό του δέρματος και τον κίνδυνο χαλάρωσης του σύρματος Kirschner.
2. Στερέωση ραμμάτων με βιδωτές άγκυρες
Η στερέωση με ράμμα αγκύρωσης με νήμα είναι κατάλληλη για ασθενείς με κατάγματα αποκόλλησης στη βάση του πέμπτου μεταταρσίου ή με μικρά θραύσματα κατάγματος. Τα πλεονεκτήματα περιλαμβάνουν μικρή τομή, απλή επέμβαση και μη ανάγκη δευτερογενούς αφαίρεσης. Τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν τον κίνδυνο πρόπτωσης της αγκύρωσης σε ασθενείς με οστεοπόρωση.
3. Στερέωση με κοίλο νύχι
Η κοίλη βίδα είναι μια διεθνώς αναγνωρισμένη αποτελεσματική θεραπεία για τα κατάγματα της βάσης του πέμπτου μεταταρσίου και τα πλεονεκτήματά της περιλαμβάνουν σταθερή στερέωση και καλή σταθερότητα.
Κλινικά, για μικρά κατάγματα στη βάση του πέμπτου μεταταρσίου, εάν χρησιμοποιηθούν δύο βίδες για στερέωση, υπάρχει κίνδυνος κατάγματος. Όταν χρησιμοποιείται μία βίδα για στερέωση, η αντιστροφική δύναμη εξασθενεί και είναι δυνατή η επανατοποθέτηση.
4. Πιάτο γάντζου σταθερό
Η στερέωση με πλάκα αγκίστρου έχει ένα ευρύ φάσμα ενδείξεων, ειδικά για ασθενείς με κατάγματα αποκόλλησης ή οστεοπορωτικά κατάγματα. Η σχεδιαστική της δομή ταιριάζει με τη βάση του πέμπτου μεταταρσίου οστού και η αντοχή συμπίεσης της στερέωσης είναι σχετικά υψηλή. Τα μειονεκτήματα της στερέωσης με πλάκα περιλαμβάνουν το υψηλό κόστος και τον σχετικά μεγάλο τραύμα.
Sπερίληψη
Κατά τη θεραπεία καταγμάτων στη βάση του πέμπτου μεταταρσίου, είναι απαραίτητο να επιλέγεται προσεκτικά η θεραπεία ανάλογα με την ιδιαίτερη περίπτωση κάθε ατόμου, την προσωπική εμπειρία και το τεχνικό επίπεδο του γιατρού, καθώς και να λαμβάνονται πλήρως υπόψη οι προσωπικές επιθυμίες του ασθενούς.
Ώρα δημοσίευσης: 21 Ιουνίου 2023
