Το κάταγμα της κλείδας σε συνδυασμό με το ομόπλευρο εξάρθρημα της ακρωμιοκλείδας είναι ένας σχετικά σπάνιος τραυματισμός στην κλινική πράξη.Μετά τον τραυματισμό, το περιφερικό θραύσμα της κλείδας είναι σχετικά κινητό και το σχετικό εξάρθρημα της ακρωμιοκλείδας μπορεί να μην παρουσιάζει εμφανή μετατόπιση, καθιστώντας το επιρρεπές σε λανθασμένη διάγνωση.
Για αυτόν τον τύπο τραυματισμού, υπάρχουν συνήθως διάφορες χειρουργικές προσεγγίσεις, συμπεριλαμβανομένης μιας μακριάς πλάκας αγκίστρου, ενός συνδυασμού μιας πλάκας κλείδας και μιας πλάκας αγκίστρου και μιας πλάκας κλείδας σε συνδυασμό με στερέωση με βίδα στην κορακοειδή απόφυση.Ωστόσο, οι πλάκες αγκίστρου τείνουν να είναι σχετικά μικρές σε συνολικό μήκος, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε ανεπαρκή στερέωση στο εγγύς άκρο.Ο συνδυασμός πλάκας κλείδας και πλάκας αγκίστρου μπορεί να οδηγήσει σε συγκέντρωση τάσεων στη διασταύρωση, αυξάνοντας τον κίνδυνο διάθλασης.
Κάταγμα της αριστερής κλείδας σε συνδυασμό με ομόπλευρη ακρωμιοκλειδική εξάρθρωση, σταθεροποιημένο με συνδυασμό πλάκας αγκίστρου και πλάκας κλείδας.
Σε απάντηση σε αυτό, ορισμένοι μελετητές έχουν προτείνει μια μέθοδο χρήσης ενός συνδυασμού πλάκας κλείδας και βιδών αγκύρωσης για στερέωση.Ένα παράδειγμα απεικονίζεται στην ακόλουθη εικόνα, που απεικονίζει έναν ασθενή με κάταγμα της κλείδας του μέσου άξονα σε συνδυασμό με εξάρθρημα της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης τύπου IV:
Αρχικά, χρησιμοποιείται μια ανατομική πλάκα της κλείδας για τη διόρθωση του κατάγματος της κλείδας.Μετά τη μείωση της εξαρθρωμένης ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης, δύο μεταλλικές βίδες αγκύρωσης εισάγονται στην κορακοειδή απόφυση.Στη συνέχεια, τα ράμματα που συνδέονται με τις βίδες αγκύρωσης περνούν μέσα από τις οπές των βιδών της πλάκας της κλείδας και δένονται κόμποι για να στερεωθούν μπροστά και πίσω από την κλείδα.Τέλος, οι ακρωμιοκλειδικοί και κορακοκλείδες σύνδεσμοι συρράπτονται απευθείας με τη χρήση των ραμμάτων.
Τα μεμονωμένα κατάγματα της κλείδας ή τα μεμονωμένα εξαρθρήματα της ακρωμιοκλείδας είναι πολύ συχνοί τραυματισμοί στην κλινική πράξη.Τα κατάγματα της κλείδας αποτελούν το 2,6%-4% του συνόλου των καταγμάτων, ενώ τα ακρωμιοκλειδικά εξαρθρήματα αποτελούν το 12%-35% των τραυματισμών της ωμοπλάτης.Ωστόσο, ο συνδυασμός και των δύο τραυματισμών είναι σχετικά σπάνιος.Το μεγαλύτερο μέρος της υπάρχουσας βιβλιογραφίας αποτελείται από αναφορές περιπτώσεων.Η χρήση του συστήματος TightRope σε συνδυασμό με τη στερέωση της πλάκας της κλείδας μπορεί να είναι μια νέα προσέγγιση, αλλά η τοποθέτηση της πλάκας της κλείδας μπορεί ενδεχομένως να επηρεάσει την τοποθέτηση του μοσχεύματος TightRope, θέτοντας μια πρόκληση που πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Επιπλέον, σε περιπτώσεις που οι συνδυασμένες κακώσεις δεν μπορούν να εκτιμηθούν προεγχειρητικά, συνιστάται η τακτική αξιολόγηση της σταθερότητας της ακρωμιοκλείδας άρθρωσης κατά την αξιολόγηση των καταγμάτων της κλείδας.Αυτή η προσέγγιση βοηθά στην αποφυγή παράβλεψης ταυτόχρονων τραυματισμών από εξάρθρωση.
Ώρα ανάρτησης: 17 Αυγούστου 2023
