Επί του παρόντος, η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη χειρουργική προσέγγιση για τα κατάγματα της πτέρνας περιλαμβάνει εσωτερική στερέωση με πλάκα και βίδα μέσω της οδού εισόδου του ταρσού του κόλπου.Η πλευρική διευρυμένη προσέγγιση σχήματος "L" δεν προτιμάται πλέον στην κλινική πρακτική λόγω υψηλότερων επιπλοκών που σχετίζονται με το τραύμα.Η στερέωση του συστήματος πλάκας και βίδας, λόγω των εμβιομηχανικών χαρακτηριστικών της έκκεντρης στερέωσης, ενέχει υψηλότερο κίνδυνο κακής ευθυγράμμισης του varus, με ορισμένες μελέτες να υποδεικνύουν μετεγχειρητική πιθανότητα δευτερογενούς ιός περίπου 34%.
Ως αποτέλεσμα, οι ερευνητές άρχισαν να μελετούν μεθόδους ενδομυελικής στερέωσης για κατάγματα της πτέρνας για να αντιμετωπίσουν τόσο τις επιπλοκές που σχετίζονται με το τραύμα όσο και το ζήτημα της δευτερογενούς κακοευθυγράμμισης του βλεννογόνου.
01 Nτεχνική κεντρικού καρφώματος ail
Αυτή η τεχνική μπορεί να βοηθήσει στη μείωση μέσω της οδού εισόδου του ταρσού του κόλπου ή υπό αρθροσκοπική καθοδήγηση, απαιτώντας χαμηλότερες απαιτήσεις μαλακών ιστών και πιθανώς μείωση του χρόνου νοσηλείας.Αυτή η προσέγγιση εφαρμόζεται επιλεκτικά σε κατάγματα τύπου ΙΙ-ΙΙΙ και για σύνθετα θρυμματισμένα κατάγματα πτέρνας, ενδέχεται να μην παρέχει ισχυρή διατήρηση της ανάταξης και μπορεί να απαιτεί πρόσθετη στερέωση με βίδα.
02 Sενδομυελικό νύχι μονού επιπέδου
Το ενδομυελικό νύχι ενός επιπέδου διαθέτει δύο βίδες στο εγγύς και στο άπω άκρο, με ένα κοίλο κύριο καρφί που επιτρέπει τη μεταμόσχευση οστού μέσω του κύριου νυχιού.
03 Mάκρως επίπεδο ενδομυελικό νύχι
Σχεδιασμένο με βάση την τρισδιάστατη δομική μορφολογία της πτέρνας, αυτό το σύστημα εσωτερικής στερέωσης περιλαμβάνει βίδες κλειδιά όπως φέρουσες βίδες προεξοχής και βίδες οπίσθιας διεργασίας.Μετά τη μείωση μέσω της οδού εισόδου του ταρσού του κόλπου, αυτές οι βίδες μπορούν να τοποθετηθούν κάτω από τον χόνδρο για στήριξη.
Υπάρχουν αρκετές διαφωνίες σχετικά με τη χρήση των ενδομυελικών νυχιών για κατάγματα της πτέρνας:
1. Καταλληλότητα με βάση την πολυπλοκότητα του κατάγματος: Συζητείται εάν τα απλά κατάγματα δεν απαιτούν ενδομυελικούς νύχους και τα πολύπλοκα κατάγματα δεν είναι κατάλληλα για αυτά.Για τα κατάγματα τύπου ΙΙ/ΙΙΙ Sanders, η τεχνική της ανάταξης και της στερέωσης με βίδα μέσω της οδού εισόδου του ταρσού του κόλπου είναι σχετικά ώριμη και η σημασία του κύριου ενδομυελικού ήλου μπορεί να αμφισβητηθεί.Για σύνθετα κατάγματα, τα πλεονεκτήματα της διευρυμένης προσέγγισης σχήματος "L" παραμένουν αναντικατάστατα, καθώς παρέχει επαρκή έκθεση.
2. Αναγκαιότητα τεχνητού μυελικού πόρου: Η πτέρνα φυσικά στερείται μυελικού πόρου.Η χρήση ενός μεγάλου ενδομυελικού νυχιού μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολικό τραύμα ή απώλεια οστικής μάζας.
3. Δυσκολία στην αφαίρεση: Σε πολλές περιπτώσεις στην Κίνα, οι ασθενείς εξακολουθούν να υποβάλλονται σε αφαίρεση υλικού μετά την επούλωση κατάγματος.Η ενσωμάτωση του νυχιού με την ανάπτυξη των οστών και η ενσωμάτωση πλευρικών βιδών κάτω από το φλοιώδες οστό μπορεί να οδηγήσει σε δυσκολία στην αφαίρεση, κάτι που αποτελεί πρακτική σκέψη σε κλινικές εφαρμογές.
Ώρα δημοσίευσης: Αυγ-23-2023
