Τα υπερκονδύλια κατάγματα του βραχιονίου οστού είναι από τα πιο συχνά κατάγματα στα παιδιά και εμφανίζονται στη συμβολή του βραχιονίου οστού και του...βραχιόνιος κόνδυλος.
Κλινικές εκδηλώσεις
Τα υπερκονδύλια κατάγματα του βραχιονίου οστού εμφανίζονται κυρίως σε παιδιά και μετά από τραυματισμό μπορεί να εμφανιστούν τοπικός πόνος, πρήξιμο, ευαισθησία και δυσλειτουργία. Τα μη παρεκτοπισμένα κατάγματα δεν παρουσιάζουν εμφανή σημάδια και το εξίδρωμα του αγκώνα μπορεί να είναι το μόνο κλινικό σημάδι. Η αρθρική κάψα κάτω από τον μυ του αγκώνα είναι η πιο επιφανειακή, όπου η μαλακή αρθρική κάψα, γνωστή και ως μαλακό σημείο, μπορεί να ψηλαφηθεί κατά την αρθρική έκκριση. Το σημείο ευλυγισίας βρίσκεται συνήθως πρόσθια της γραμμής που συνδέει το κέντρο της κερκιδικής κεφαλής με την άκρη του ωλεκράνου.
Στην περίπτωση ενός υπερκονδυλικού κατάγματος τύπου III, υπάρχουν δύο γωνιώδεις παραμορφώσεις του αγκώνα, που του δίνουν μια εμφάνιση σχήματος S. Συνήθως υπάρχει υποδόριος μώλωπας μπροστά από το άπω άνω μέρος του βραχίονα και, εάν το κάταγμα είναι πλήρως μετατοπισμένο, το άπω άκρο του κατάγματος διεισδύει στον βραχιόνιο μυ και η υποδόρια αιμορραγία είναι πιο σοβαρή. Ως αποτέλεσμα, εμφανίζεται ένα σημάδι ζάρωσης μπροστά από τον αγκώνα, που συνήθως υποδηλώνει μια οστέινη προεξοχή εγγύς του κατάγματος που διεισδύει στο χόριο. Εάν συνοδεύεται από τραυματισμό του κερκιδικού νεύρου, η ραχιαία έκταση του αντίχειρα μπορεί να είναι περιορισμένη. Ο τραυματισμός του μέσου νεύρου μπορεί να προκαλέσει την αδυναμία ενεργής κάμψης του αντίχειρα και του δείκτη. Ο τραυματισμός του ωλενίου νεύρου μπορεί να οδηγήσει σε περιορισμένη διαίρεση των δακτύλων και αλληλοσύνδεση.
Διάγνωση
(1) Βάση Διάγνωσης
①Έχετε ιστορικό τραύματος· ②Κλινικά συμπτώματα και σημεία: τοπικός πόνος, πρήξιμο, ευαισθησία και δυσλειτουργία· ③Η ακτινογραφία δείχνει την υπερκονδυλική γραμμή κατάγματος και τα μετατοπισμένα θραύσματα κατάγματος του βραχιονίου οστού.
(2) Διαφορική Διάγνωση
Πρέπει να δοθεί προσοχή στην αναγνώριση τωνεξάρθρωση αγκώνα, αλλά η αναγνώριση εκτατικών υπερκονδυλικών καταγμάτων από εξάρθρωση αγκώνα είναι δύσκολη. Στο υπερκονδυλικό κάταγμα του βραχιονίου οστού, ο επικόνδυλος του βραχιονίου οστού διατηρεί μια φυσιολογική ανατομική σχέση με το ωλεκράνο. Ωστόσο, στο εξάρθρημα του αγκώνα, επειδή το ωλεκράνο βρίσκεται πίσω από τον επικόνδυλο του βραχιονίου οστού, είναι πιο εμφανές. Σε σύγκριση με τα υπερκονδυλικά κατάγματα, η προβολή του αντιβραχίου στο εξάρθρημα του αγκώνα είναι πιο περιφερική. Η παρουσία ή η απουσία οστικών τριβικών μυών παίζει επίσης ρόλο στην αναγνώριση υπερκονδυλικών καταγμάτων του βραχιονίου οστού από εξάρθρωση της άρθρωσης του αγκώνα και μερικές φορές είναι δύσκολο να εντοπιστούν οστικοί τριβικοί μυς. Λόγω του σοβαρού οιδήματος και του πόνου, οι χειρισμοί που προκαλούν οστικούς τριβικούς μυς συχνά προκαλούν κλάματα στο παιδί. Λόγω του κινδύνου νευροαγγειακής βλάβης. Επομένως, οι χειρισμοί που προκαλούν οστικούς τριβικούς μυς θα πρέπει να αποφεύγονται. Η ακτινογραφία μπορεί να βοηθήσει στην αναγνώριση.
Τύπος
Η τυπική ταξινόμηση των υπερκονδυλικών καταγμάτων του βραχιονίου οστού είναι η διαίρεσή τους σε έκταση και κάμψη. Ο τύπος κάμψης είναι σπάνιος και η πλάγια ακτινογραφία δείχνει ότι το περιφερικό άκρο του κατάγματος βρίσκεται μπροστά από το βραχιόνιο στέλεχος. Ο ευθύγραμμος τύπος είναι συχνός και ο Gartland τον διαιρεί σε τύπους I έως III (Πίνακας 1).
| Τύπος | Κλινικές εκδηλώσεις |
| Τύπος ⅠA | Κατάγματα χωρίς μετατόπιση, ανάστροφη ή βλαισό |
| Τύπος ⅠΒ | Ήπια μετατόπιση, έσω φλοιώδης αυλάκωση, πρόσθια οριακή γραμμή του βραχιονίου οστού μέσω της κεφαλής του βραχιονίου οστού |
| Τύπος ⅡA | Υπερέκταση, οπίσθια φλοιώδης ακεραιότητα, κεφαλή βραχιονίου οστού πίσω από την πρόσθια οριακή γραμμή του βραχιονίου, χωρίς στροφή |
| Τύπος ⅡΒ | Διαμήκης ή περιστροφική μετατόπιση με μερική επαφή σε κάθε άκρο του κατάγματος |
| Τύπος ⅢA | Πλήρης οπίσθια μετατόπιση χωρίς φλοιώδη επαφή, κυρίως περιφερικά της μέσης οπίσθιας μετατόπισης |
| Τύπος ⅢΒ | Εμφανής μετατόπιση, μαλακός ιστός ενσωματωμένος στο άκρο του κατάγματος, σημαντική επικάλυψη ή περιστροφική μετατόπιση του άκρου του κατάγματος |
Πίνακας 1 Ταξινόμηση Gartland των υπερκονδυλικών καταγμάτων του βραχιονίου
Κέρασμα
Πριν από τη βέλτιστη θεραπεία, η άρθρωση του αγκώνα θα πρέπει να στερεωθεί προσωρινά σε θέση κάμψης 20° έως 30°, η οποία όχι μόνο είναι άνετη για τον ασθενή, αλλά και ελαχιστοποιεί την τάση των νευροαγγειακών δομών.
(1) Υπερκονδυλικά κατάγματα βραχιονίου οστού τύπου Ι: χρειάζονται μόνο γύψινο εκμαγείο ή εκμαγείο για εξωτερική οστεοσύνθεση, συνήθως όταν ο αγκώνας είναι σε κάμψη 90° και το αντιβράχιο περιστρέφεται σε ουδέτερη θέση, χρησιμοποιείται εκμαγείο με μακρύ βραχίονα για εξωτερική οστεοσύνθεση για 3 έως 4 εβδομάδες.
(2) Υπερκονδυλικά κατάγματα βραχιονίου οστού τύπου II: Η χειροκίνητη ανάταξη και η διόρθωση της υπερέκτασης και της γωνίωσης του αγκώνα είναι τα βασικά ζητήματα στη θεραπεία αυτού του τύπου καταγμάτων. °) Η οστεοσύνθεση διατηρεί τη θέση μετά την ανάταξη, αλλά αυξάνει τον κίνδυνο νευροαγγειακού τραυματισμού του προσβεβλημένου άκρου και τον κίνδυνο οξέος συνδρόμου περιτονιακού διαμερίσματος. Επομένως, η διαδερμικήΣτερέωση με σύρμα Kirschnerείναι καλύτερο μετά από κλειστή ανάταξη του κατάγματος (Εικ. 1) και στη συνέχεια εξωτερική οστεοσύνθεση με γύψο σε ασφαλή θέση (κάμψη αγκώνα 60°).
Σχήμα 1 Εικόνα διαδερμικής στερέωσης με σύρμα Kirschner
(3) Κατάγματα υπερκονδύλου βραχιονίου οστού τύπου III: Όλα τα υπερκονδυλικά κατάγματα βραχιονίου οστού τύπου III ανατάσσονται με διαδερμική οστεοσύνθεση με σύρμα Kirschner, η οποία αποτελεί σήμερα την τυπική θεραπεία για τα υπερκονδυλικά κατάγματα τύπου III. Η κλειστή ανάταξη και η διαδερμική οστεοσύνθεση με σύρμα Kirschner είναι συνήθως δυνατές, αλλά απαιτείται ανοιχτή ανάταξη εάν η ενσωμάτωση των μαλακών ιστών δεν μπορεί να ανασταλεί ανατομικά ή εάν υπάρχει τραυματισμός της βραχιόνιας αρτηρίας (Σχήμα 2).
Σχήμα 5-3 Προεγχειρητικές και μετεγχειρητικές ακτινογραφίες καταγμάτων υπερκονδύλου βραχιονίου
Υπάρχουν τέσσερις χειρουργικές προσεγγίσεις για την ανοιχτή ανάταξη υπερκονδυλικών καταγμάτων του βραχιονίου οστού: (1) πλάγια προσέγγιση αγκώνα (συμπεριλαμβανομένης της πρόσθιας πλάγιας προσέγγισης)· (2) έσω προσέγγιση αγκώνα· (3) συνδυασμένη έσω και πλάγια προσέγγιση αγκώνα· και (4) οπίσθια προσέγγιση αγκώνα.
Τόσο η πλάγια προσέγγιση του αγκώνα όσο και η έσω προσέγγιση έχουν τα πλεονεκτήματα του λιγότερο κατεστραμμένου ιστού και της απλής ανατομικής δομής. Η έσω τομή είναι ασφαλέστερη από την πλάγια τομή και μπορεί να αποτρέψει τη βλάβη του ωλενίου νεύρου. Το μειονέκτημα είναι ότι καμία από τις δύο δεν μπορεί να δει άμεσα το κάταγμα της αντίπλευρης πλευράς της τομής και μπορεί να αναταχθεί και να διορθωθεί μόνο με το χέρι, κάτι που απαιτεί υψηλότερη χειρουργική τεχνική για τον χειριστή. Η οπίσθια προσέγγιση του αγκώνα έχει αμφισβητηθεί λόγω της καταστροφής της ακεραιότητας του τρικέφαλου μυός και της μεγαλύτερης βλάβης. Η συνδυασμένη προσέγγιση του έσω και του πλάγιου αγκώνα μπορεί να αντισταθμίσει το μειονέκτημα της μη άμεσης ορατότητας της αντίπλευρης οστικής επιφάνειας της τομής. Έχει τα πλεονεκτήματα των έσω και πλάγιων τομών του αγκώνα, γεγονός που ευνοεί τη μείωση και τη στερέωση του κατάγματος και μπορεί να μειώσει το μήκος της πλάγιας τομής. Είναι ευεργετική για την ανακούφιση και την υποχώρηση του οιδήματος των ιστών, αλλά το μειονέκτημά της είναι ότι αυξάνει τη χειρουργική τομή. Είναι επίσης υψηλότερη από την οπίσθια προσέγγιση.
Επιπλοκή
Οι επιπλοκές των υπερκονδυλικών καταγμάτων του βραχιονίου περιλαμβάνουν: (1) νευροαγγειακή βλάβη, (2) οξύ σύνδρομο διαφραγματικού τοιχώματος, (3) δυσκαμψία αγκώνα, (4) οστεοποιητική μυοσίτιδα, (5) ανάγγεια νέκρωση, (6) παραμόρφωση ραιβού ωοειδούς μυός, (7) παραμόρφωση βλαισίου ωοειδούς μυός.
Συνοψίζω
Τα υπερκονδύλια κατάγματα του βραχιονίου οστού είναι από τα πιο συχνά κατάγματα στα παιδιά. Τα τελευταία χρόνια, η κακή ανάταξη των υπερκονδύλια καταγμάτων του βραχιονίου οστού έχει προσελκύσει την προσοχή του κοινού. Στο παρελθόν, ο ραιβός πήχης ή ο βλαισός πήχης θεωρούνταν ότι προκαλείται από την αναστολή της ανάπτυξης της περιφερικής επιφυσιακής πλάκας του βραχιονίου οστού, και όχι από την κακή ανάταξη. Τα περισσότερα από τα ισχυρά στοιχεία υποστηρίζουν πλέον ότι η κακή ανάταξη του κατάγματος είναι ένας σημαντικός παράγοντας στην παραμόρφωση του ραιβού πήχη. Επομένως, η ανάταξη των υπερκονδύλια καταγμάτων του βραχιονίου οστού, η διόρθωση της μετατόπισης της ωλένης, η οριζόντια στροφή και η αποκατάσταση του ύψους του περιφερικού βραχιονίου οστού είναι τα κλειδιά.
Υπάρχουν πολλές μέθοδοι θεραπείας για τα υπερκονδυλικά κατάγματα του βραχιονίου οστού, όπως η χειροκίνητη ανάταξη + εξωτερική στερέωσημε γύψινο εκμαγείο, έλξη ωλεκράνου, εξωτερική οστεοσύνθεση με νάρθηκα, ανοιχτή ανάταξη και εσωτερική οστεοσύνθεση, και κλειστή ανάταξη και εσωτερική οστεοσύνθεση. Στο παρελθόν, η χειρωνακτική ανάταξη και η εξωτερική οστεοσύνθεση με γύψο ήταν οι κύριες θεραπείες, εκ των οποίων το ραιβό κυνόδερμα αναφέρθηκε σε ποσοστό που έφτανε το 50% στην Κίνα. Σήμερα, για τα υπερκονδυλικά κατάγματα τύπου II και τύπου III, η διαδερμική οστεοσύνθεση με βελόνα μετά την ανάταξη του κατάγματος έχει γίνει μια γενικά αποδεκτή μέθοδος. Έχει τα πλεονεκτήματα της μη καταστροφής της παροχής αίματος και της ταχείας επούλωσης των οστών.
Υπάρχουν επίσης διαφορετικές απόψεις σχετικά με τη μέθοδο και τον βέλτιστο αριθμό στερέωσης με σύρμα Kirschner μετά από κλειστή ανάταξη καταγμάτων. Η εμπειρία του συντάκτη είναι ότι τα σύρματα Kirschner πρέπει να διχάζονται μεταξύ τους κατά τη διάρκεια της στερέωσης. Όσο πιο μακριά είναι το επίπεδο του κατάγματος, τόσο πιο σταθερό είναι. Τα σύρματα Kirschner δεν πρέπει να τέμνονται στο επίπεδο του κατάγματος, διαφορετικά η περιστροφή δεν θα ελέγχεται και η στερέωση θα είναι ασταθής. Πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα για την αποφυγή βλάβης στο ωλένιο νεύρο κατά τη χρήση έσω στερέωσης με σύρμα Kirschner. Μην περνάτε την κλωστή στη βελόνα στην κάμψη του αγκώνα, ισιώστε ελαφρά τον αγκώνα για να επιτρέψετε στο ωλένιο νεύρο να κινηθεί προς τα πίσω, αγγίξτε το ωλένιο νεύρο με τον αντίχειρα και σπρώξτε το προς τα πίσω και περνέστε με ασφάλεια το σύρμα Κ. Η εφαρμογή εσωτερικής στερέωσης με σταυρωτό σύρμα Kirschner έχει πιθανά πλεονεκτήματα στην μετεγχειρητική λειτουργική αποκατάσταση, τον ρυθμό επούλωσης κατάγματος και τον εξαιρετικό ρυθμό επούλωσης κατάγματος, ο οποίος είναι ευεργετικός για την πρώιμη μετεγχειρητική ανάρρωση.
Ώρα δημοσίευσης: 02 Νοεμβρίου 2022
