Χειρουργική τεχνική

Περίληψη: Στόχος: Να διερευνηθούν οι αλληλένδετοι παράγοντες για το αποτέλεσμα της λειτουργίας της χρήσης εσωτερικής στερέωσης χαλύβδινων πλακών για την αποκατάσταση τηςκάταγμα κνημιαίου πλατόΜέθοδος: 34 ασθενείς με κάταγμα κνημιαίου πλατό χειρουργήθηκαν με εσωτερική οστεοσύνθεση με χαλύβδινη πλάκα σε μία ή δύο πλευρές, αποκατέστησαν την ανατομική δομή του κνημιαίου πλατό, σταθεροποίησαν την οσφυϊκή τους μοίρα και πραγματοποίησαν πρώιμη λειτουργική άσκηση μετεγχειρητικά. Αποτέλεσμα: Όλοι οι ασθενείς παρακολουθήθηκαν για 4-36 μήνες, κατά μέσο όρο 15 μήνες, σύμφωνα με τη βαθμολογία Rasmussen, 21 ασθενείς ήταν σε άριστη, 8 σε καλή, 3 σε θετική και 2 σε κακή κατάσταση. Η αναλογία άριστης ήταν 85,3%. Συμπέρασμα: Η αξιοποίηση των κατάλληλων χειρουργικών ευκαιριών, η χρήση σωστών μέσων και η έγκαιρη εκτέλεση λειτουργικών ασκήσεων μας παρέχουν εξαιρετικά χειρουργικά αποτελέσματα στη θεραπεία.κνημιαίοςκάταγμα πλατό.

1.1 Γενικές πληροφορίες: αυτή η ομάδα περιελάμβανε 34 ασθενείς, εκ των οποίων 26 άνδρες και 8 γυναίκες. Οι ασθενείς ήταν ηλικίας 27 έως 72 ετών με μέση ηλικία 39,6 έτη. Υπήρξαν 20 περιπτώσεις τραυματισμών από τροχαία ατυχήματα, 11 περιπτώσεις τραυματισμών από πτώση και 3 περιπτώσεις βαριάς σύνθλιψης. Όλες οι περιπτώσεις ήταν κλειστά κατάγματα χωρίς αγγειακές κακώσεις. Υπήρξαν 3 περιπτώσεις τραυματισμών χιαστών συνδέσμων, 4 περιπτώσεις τραυματισμών πλάγιων συνδέσμων και 4 περιπτώσεις τραυματισμών μηνίσκου. Τα κατάγματα ταξινομήθηκαν σύμφωνα με τον Schatzker: 8 περιπτώσεις τύπου I, 12 περιπτώσεις τύπου II, 5 περιπτώσεις τύπου III, 2 περιπτώσεις τύπου IV, 4 περιπτώσεις τύπου V και 3 περιπτώσεις τύπου VI. Όλοι οι ασθενείς εξετάστηκαν με ακτινογραφία, αξονική τομογραφία του κνημιαίου πλατό και τρισδιάστατη ανακατασκευή, και ορισμένοι ασθενείς εξετάστηκαν με μαγνητική τομογραφία. Επιπλέον, ο χρόνος επέμβασης ήταν 7~21 ημέρες μετά τον τραυματισμό, με μέσο όρο 10 ημέρες. Από αυτούς, 30 ασθενείς δέχτηκαν τη θεραπεία με οστικό μόσχευμα, 3 ασθενείς δέχτηκαν τη διπλή οστεοσύνθεση και οι υπόλοιποι ασθενείς δέχτηκαν τη μονομερή εσωτερική οστεοσύνθεση.

1.2 Χειρουργική μέθοδος: διεξήχθηνωτιαίοςαναισθησία ή διασωλήνωση, ο ασθενής βρισκόταν σε ύπτια θέση και χειρουργήθηκε με πνευματικό αιμοστατικό αγγείο. Η χειρουργική επέμβαση χρησιμοποίησε το πρόσθιο πλάγιο γόνατο, τον πρόσθιο κνημιαίο ή τον πλάγιοάρθρωση γόνατοςΟπίσθια τομή. Ο στεφανιαίος σύνδεσμος τέμνεται κατά μήκος της κάτω άκρης του μηνίσκου και αποκαλύπτεται η αρθρική επιφάνεια του κνημιαίου πλατό. Τα κατάγματα του πλατό μειώνονται υπό άμεση όραση. Ορισμένα οστά σταθεροποιούνται πρώτα με ακίδες Kirschner και στη συνέχεια σταθεροποιούνται με τις κατάλληλες πλάκες (πλάκα golf, πλάκες L, πλάκα T ή σε συνδυασμό με έσω πλάκα στήριξης). Τα οστικά ελλείμματα γεμίζονται με αλλογενές οστό (πρώιμο) και αλλομοσχεύματα οστού. Κατά την επέμβαση, ο χειρουργός πραγματοποίησε την ανατομική ανάταξη και την εγγύς ανατομική ανάταξη, διατήρησε τον φυσιολογικό κνημιαίο άξονα, σταθερή εσωτερική οστεοσύνθεση, συμπιεσμένο οστικό μόσχευμα και ακριβή υποστήριξη. Εξέτασε τον σύνδεσμο του γονάτου και τον μηνίσκο για την προεγχειρητική διάγνωση ή για διεγχειρητικές ύποπτες περιπτώσεις και πραγματοποίησε την κατάλληλη διαδικασία αποκατάστασης.

1.3 Μετεγχειρητική Θεραπεία: Ο μετεγχειρητικός ελαστικός επίδεσμος του άκρου θα πρέπει να επιδεθεί σωστά και να εισαχθεί η όψιμη τομή με σωλήνα παροχέτευσης, ο οποίος θα πρέπει να αποσυνδεθεί στις 48 ώρες. Τακτική μετεγχειρητική αναλγησία. Οι ασθενείς έκαναν ασκήσεις μυών των άκρων μετά από 24 ώρες και ασκήσεις CPM μετά την αφαίρεση του σωλήνα παροχέτευσης για τα απλά κατάγματα. Συνδύασαν τον πλάγιο σύνδεσμο, περιπτώσεις τραυματισμού οπίσθιου χιαστού συνδέσμου, κινούσαν ενεργητικά και παθητικά το γόνατο μετά την τοποθέτηση του γύψου ή του νάρθηκα για ένα μήνα. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της ακτινογραφίας, ο χειρουργός καθοδήγησε τους ασθενείς να κάνουν σταδιακά ασκήσεις φόρτωσης βάρους των άκρων και η πλήρης φόρτωση βάρους θα πρέπει να γίνεται τουλάχιστον τέσσερις μήνες αργότερα.