Η κατάρρευση του πλάγιου κνημιαίου πλατό ή η διαιρεμένη κατάρρευση είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος κατάγματος του κνημιαίου πλατό. Ο πρωταρχικός στόχος της χειρουργικής επέμβασης είναι η αποκατάσταση της ομαλότητας της αρθρικής επιφάνειας και η ευθυγράμμιση του κάτω άκρου. Η κατάρρευση της αρθρικής επιφάνειας, όταν ανυψώνεται, αφήνει ένα οστικό έλλειμμα κάτω από τον χόνδρο, απαιτώντας συχνά την τοποθέτηση αυτογενούς λαγόνιου οστού, αλλομοσχεύματος οστού ή τεχνητού οστού. Αυτό εξυπηρετεί δύο σκοπούς: πρώτον, την αποκατάσταση της οστικής δομικής στήριξης και, δεύτερον, την προώθηση της οστικής επούλωσης.
Λαμβάνοντας υπόψη την πρόσθετη τομή που απαιτείται για το αυτογενές λαγόνιο οστό, η οποία οδηγεί σε μεγαλύτερο χειρουργικό τραύμα, και τους πιθανούς κινδύνους απόρριψης και μόλυνσης που σχετίζονται με το αλλογενές οστό και το τεχνητό οστό, ορισμένοι μελετητές προτείνουν μια εναλλακτική προσέγγιση κατά την ανοιχτή ανάταξη και εσωτερική οστεοσύνθεση του πλάγιου κνημιαίου πλατό (ORIF). Προτείνουν την επέκταση της ίδιας τομής προς τα πάνω κατά τη διάρκεια της διαδικασίας και τη χρήση σπογγώδους οστικού μοσχεύματος από τον πλάγιο μηριαίο κόνδυλο. Αρκετές αναφορές περιστατικών έχουν τεκμηριώσει αυτήν την τεχνική.
Η μελέτη περιελάμβανε 12 περιπτώσεις με πλήρη δεδομένα απεικόνισης παρακολούθησης. Σε όλους τους ασθενείς, χρησιμοποιήθηκε μια συνήθης πρόσθια πλάγια προσπέλαση κνήμης. Μετά την αποκάλυψη του κνημιαίου πλατό, η τομή επεκτάθηκε προς τα πάνω για να αποκαλύψει τον πλάγιο μηριαίο κόνδυλο. Χρησιμοποιήθηκε ένας εξολκέας οστών Eckman 12 mm και, μετά από διάτρηση του εξωτερικού φλοιού του μηριαίου κονδύλου, συλλέχθηκε σπογγώδες οστό από τον πλάγιο κόνδυλο σε τέσσερις επαναλαμβανόμενες διελεύσεις. Ο όγκος που ελήφθη κυμαινόταν από 20 έως 40cc.
Μετά από επαναλαμβανόμενες καταιονίσεις του οστικού πόρου, μπορεί να εισαχθεί αιμοστατικός σπόγγος, εάν είναι απαραίτητο. Το συλλεγμένο σπογγώδες οστό εμφυτεύεται στο οστικό έλλειμμα κάτω από το πλάγιο κνημιαίο πλατό, ακολουθούμενο από εσωτερική οστεοσύνθεση ρουτίνας. Τα αποτελέσματα δείχνουν:
① Για την εσωτερική οστεοσύνθεση του κνημιαίου πλατό, όλοι οι ασθενείς πέτυχαν πώρωση του κατάγματος.
② Δεν παρατηρήθηκε σημαντικός πόνος ή επιπλοκές στο σημείο όπου αφαιρέθηκε το οστό από τον πλάγιο κόνδυλο.
③ Επούλωση του οστού στο σημείο συλλογής: Μεταξύ των 12 ασθενών, 3 εμφάνισαν πλήρη επούλωση του φλοιώδους οστού, 8 εμφάνισαν μερική επούλωση και 1 δεν εμφάνισε εμφανή επούλωση του φλοιώδους οστού.
④ Σχηματισμός οστικών δοκίδων στο σημείο συλλογής: Σε 9 περιπτώσεις, δεν υπήρξε εμφανής σχηματισμός οστικών δοκίδων και σε 3 περιπτώσεις παρατηρήθηκε μερικός σχηματισμός οστικών δοκίδων.
⑤ Επιπλοκές της οστεοαρθρίτιδας: Μεταξύ των 12 ασθενών, οι 5 εμφάνισαν μετατραυματική αρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος. Ένας ασθενής υποβλήθηκε σε αντικατάσταση άρθρωσης τέσσερα χρόνια αργότερα.
Συμπερασματικά, η αφαίρεση σπογγώδους οστού από τον ομόπλευρο πλάγιο μηριαίο κόνδυλο έχει ως αποτέλεσμα καλή επούλωση του κνημιαίου πλατό χωρίς να αυξάνεται ο κίνδυνος μετεγχειρητικών επιπλοκών. Αυτή η τεχνική μπορεί να ληφθεί υπόψη και να αναφερθεί στην κλινική πράξη.
Ώρα δημοσίευσης: 27 Οκτωβρίου 2023
