Η τεχνολογία ενδομυελικής καρφώματος είναι μια ευρέως χρησιμοποιούμενη ορθοπεδική μέθοδος εσωτερικής στερέωσης.Η ιστορία του μπορεί να εντοπιστεί στη δεκαετία του 1940.Χρησιμοποιείται ευρέως στη θεραπεία καταγμάτων μακριών οστών, μη ενώσεων κ.λπ., με την τοποθέτηση ενός ενδομυελικού νυχιού στο κέντρο της μυελικής κοιλότητας.Διορθώστε το σημείο του κατάγματος.Σε αυτά τα τεύχη, θα σας παρουσιάσουμε σχετικό περιεχόμενο γύρω από τα ενδομυελικά νύχια.
Με απλά λόγια, ένα ενδομυελικό καρφί είναι μια μακρά δομή με πολλαπλές οπές βίδας ασφάλισης και στα δύο άκρα για τη στερέωση του εγγύς και του περιφερικού άκρου του κατάγματος.Σύμφωνα με διαφορετικές δομές, μπορούν να χωριστούν σε συμπαγή, σωληνοειδή, ανοιχτής τομής κ.λπ., που είναι κατάλληλα για διαφορετικούς ασθενείς.Για παράδειγμα, τα συμπαγή ενδομυελικά νύχια είναι σχετικά ανθεκτικά στη μόλυνση επειδή δεν έχουν εσωτερικό νεκρό χώρο.Καλύτερη ικανότητα.
Λαμβάνοντας ως παράδειγμα την κνήμη, η διάμετρος της μυελικής κοιλότητας ποικίλλει πολύ σε διαφορετικούς ασθενείς.Ανάλογα με το εάν χρειάζεται άρθρωση, οι ενδομυελικοί ήλοι μπορούν να χωριστούν σε καρφωτικά καρφώματα και σε κάρφωμα που δεν έχουν βελτιωθεί.Η διαφορά έγκειται στο αν πρέπει να χρησιμοποιούνται μηχανισμοί κοπής για μυελό, συμπεριλαμβανομένων χειροκίνητων ή ηλεκτρικών συσκευών, κ.λπ., και διαδοχικά μεγαλύτερα τρυπάνια χρησιμοποιούνται για τη μεγέθυνση της μυελικής κοιλότητας για να χωρέσουν ενδομυελικά καρφιά μεγαλύτερης διαμέτρου.
Ωστόσο, η διαδικασία διόγκωσης του μυελού βλάπτει το ενδόστεο, όπως φαίνεται στο σχήμα, και επηρεάζει μέρος της πηγής παροχής αίματος του οστού, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε προσωρινή ααγγειακή νέκρωση των τοπικών οστών και να αυξήσει τον κίνδυνο μόλυνσης.Ωστόσο, είναι σχετικό Οι κλινικές μελέτες αρνούνται ότι υπάρχει σημαντική διαφορά.Υπάρχουν επίσης απόψεις που επιβεβαιώνουν την αξία της μυελικής εξισορρόπησης.Από τη μία πλευρά, ενδομυελικοί ήλοι με μεγαλύτερη διάμετρο μπορούν να χρησιμοποιηθούν για μυελική άμμο.Η αντοχή και η ανθεκτικότητα αυξάνονται με την αύξηση της διαμέτρου και η περιοχή επαφής με τη μυελική κοιλότητα αυξάνεται.Υπάρχει επίσης η άποψη ότι τα μικρά οστικά τσιπ που παράγονται κατά τη διαδικασία διαστολής του μυελού παίζουν επίσης κάποιο ρόλο στην αυτόλογη μεταμόσχευση οστού.
Το κύριο επιχείρημα που υποστηρίζει τη μέθοδο non-reaming είναι ότι μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο μόλυνσης και πνευμονικής εμβολής, αλλά αυτό που δεν μπορεί να αγνοηθεί είναι ότι η λεπτότερη διάμετρός της φέρνει ασθενέστερες μηχανικές ιδιότητες, με αποτέλεσμα υψηλότερο ποσοστό επανεπέμβασης.Επί του παρόντος, τα περισσότερα κνημιαία ενδομυελικά νύχια τείνουν να χρησιμοποιούν διογκωμένα ενδομυελικά νύχια, αλλά τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα πρέπει να ζυγίζονται με βάση το μέγεθος της μυελικής κοιλότητας και τις συνθήκες κατάγματος του ασθενούς.Η απαίτηση για το εξάρτημα είναι να μειώνει την τριβή κατά την κοπή και να έχει βαθύ αυλό και άξονα μικρής διαμέτρου, μειώνοντας έτσι την πίεση στη μυελική κοιλότητα και αποφεύγοντας την υπερθέρμανση των οστών και των μαλακών ιστών που προκαλείται από την τριβή.Νέκρωση.
Μετά την εισαγωγή του ενδομυελικού νυχιού, απαιτείται στερέωση με βίδα.Η παραδοσιακή στερέωση της θέσης της βίδας ονομάζεται στατικό κλείδωμα και μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι μπορεί να προκαλέσει καθυστερημένη επούλωση.Ως βελτίωση, ορισμένες οπές βίδας ασφάλισης έχουν σχεδιαστεί σε οβάλ σχήμα, το οποίο ονομάζεται δυναμικό κλείδωμα.
Τα παραπάνω αποτελούν μια εισαγωγή στα συστατικά της ενδομυελικής ήλωσης.Στο επόμενο τεύχος, θα μοιραστούμε μαζί σας τη σύντομη διαδικασία της επέμβασης ενδομυελικής ήλωσης.
Ώρα δημοσίευσης: Σεπ-16-2023
