Επί του παρόντος, υπάρχουν διάφορες μέθοδοι θεραπείας για τα κατάγματα της απομακρυσμένης ακτίνας, όπως στερέωση με γύψο, ανοιχτή ανάταξη και εσωτερική στερέωση, πλαίσιο εξωτερικής στερέωσης, κ.λπ. ότι οι επιπλοκές του φτάνουν το 16%.Ωστόσο, εάν η χαλύβδινη πλάκα επιλεγεί σωστά, η συχνότητα των επιπλοκών μπορεί να μειωθεί αποτελεσματικά.Αυτή η εργασία συνοψίζει συνοπτικά τα χαρακτηριστικά, τις ενδείξεις, τις αντενδείξεις και τις χειρουργικές τεχνικές της θεραπείας των καταγμάτων της περιφερικής ακτίνας.
1. Υπάρχουν δύο βασικά πλεονεκτήματα της πλάκας στην πλευρά της παλάμης
Α. Μπορεί να εξουδετερώσει τη συνιστώσα της δύναμης λυγισμού.Η στερέωση με γωνιακές βίδες στερέωσης στηρίζει το περιφερικό τμήμα και μεταφέρει το φορτίο στον ακτινωτό άξονα (Εικ. 1).Μπορεί να αποκτήσει υποχόνδρια υποστήριξη πιο αποτελεσματικά.Αυτό το σύστημα πλακών όχι μόνο μπορεί να διορθώσει σταθερά τα περιφερικά ενδοαρθρικά κατάγματα, αλλά μπορεί επίσης να αποκαταστήσει αποτελεσματικά την ανατομική δομή του ενδοαρθρικού υποχόνδριου οστού μέσω στερέωσης σε σχήμα βεντάλιας/βιδώματος.Για τους περισσότερους τύπους κατάγματος άπω ακτίνας, αυτό το σύστημα οροφής παρέχει αυξημένη σταθερότητα επιτρέποντας την πρώιμη κινητοποίηση.
Εικόνα 1, α, μετά από τρισδιάστατη ανακατασκευή ενός τυπικού θρυμματισμένου κατάγματος περιφερικής ακτίνας, δώστε προσοχή στο βαθμό της ραχιαία συμπίεσης.β, εικονική μείωση του κατάγματος, το ελάττωμα πρέπει να διορθωθεί και να υποστηρίζεται από μια πλάκα.γ, πλάγια όψη μετά τη στερέωση DVR, το βέλος υποδεικνύει μεταφορά φορτίου .
B. Λιγότερο αντίκτυπο στον μαλακό ιστό: η στερέωση της πλάκας του βολβού είναι ελαφρώς κάτω από τη γραμμή απορροής, σε σύγκριση με τη ραχιαία πλάκα, μπορεί να μειώσει τον ερεθισμό στον τένοντα και υπάρχει περισσότερος διαθέσιμος χώρος, ο οποίος μπορεί να αποφύγει πιο αποτελεσματικά το εμφύτευμα και τον τένοντα.απευθείας επαφή.Επιπλέον, τα περισσότερα εμφυτεύματα μπορούν να καλυφθούν από τον τετράγωνο πρηνιστή.
2. Ενδείξεις και αντενδείξεις για τη θεραπεία της απομακρυσμένης ακτίνας με volar plate
α.Ενδείξεις: Για την αποτυχία κλειστής ανάταξης εξωαρθρικών καταγμάτων, συμβαίνουν οι ακόλουθες συνθήκες, όπως ραχιαία γωνίωση μεγαλύτερη από 20°, ραχιαία συμπίεση μεγαλύτερη από 5 mm, βράχυνση της απομακρυσμένης ακτίνας μεγαλύτερη από 3 mm και μετατόπιση απομακρυσμένου θραύσματος κατάγματος μεγαλύτερη από 2mm;Η μετατόπιση του εσωτερικού κατάγματος είναι μεγαλύτερη από 2 mm.λόγω της χαμηλής οστικής πυκνότητας, είναι εύκολο να προκληθεί εκ νέου μετατόπιση, επομένως είναι σχετικά πιο κατάλληλο για ηλικιωμένους.
σι.Αντενδείξεις: χρήση τοπικών αναισθητικών, τοπικές ή συστηματικές μολυσματικές ασθένειες, κακή κατάσταση του δέρματος στην βολική πλευρά του καρπού.οστική μάζα και τύπος κατάγματος στο σημείο του κατάγματος, τύπος ραχιαίου κατάγματος όπως κάταγμα Barton, κάταγμα και εξάρθρωση ραδιοκαρπικής άρθρωσης, κάταγμα στυλοειδούς απόφυσης απλής ακτίνας, κάταγμα μικρής απομάκρυνσης βολταϊκού χείλους.
Για ασθενείς με τραύματα υψηλής ενέργειας, όπως σοβαρά ενδαρθρικά θρυμματισμένα κατάγματα ή σοβαρή απώλεια οστού, οι περισσότεροι μελετητές δεν συνιστούν τη χρήση βλαστοπλάκων, επειδή τέτοια περιφερικά κατάγματα είναι επιρρεπή σε αγγειακή νέκρωση και είναι δύσκολο να επιτευχθεί ανατομική ανάταξη.Για ασθενείς με πολλαπλά θραύσματα κατάγματος και σημαντική μετατόπιση και σοβαρή οστεοπόρωση, η πλάκα του βολβού είναι δύσκολο να είναι αποτελεσματική.Μπορεί να υπάρχουν προβλήματα με την υποχόνδρια στήριξη σε περιφερικά κατάγματα, όπως η διείσδυση της βίδας στην κοιλότητα της άρθρωσης.Μια πρόσφατη βιβλιογραφία ανέφερε ότι όταν 42 περιπτώσεις ενδοαρθρικών καταγμάτων αντιμετωπίστηκαν με βλαστικές πλάκες, δεν εισχώρησαν αρθρικές βίδες στην αρθρική κοιλότητα, κάτι που σχετιζόταν κυρίως με τη θέση των πλακών.
3. Χειρουργικές δεξιότητες
Οι περισσότεροι γιατροί χρησιμοποιούν τη στερέωση της βολιδικής πλάκας για κατάγματα της περιφερικής ακτίνας με παρόμοιους τρόπους και τεχνικές.Ωστόσο, για να αποφευχθεί αποτελεσματικά η εμφάνιση μετεγχειρητικών επιπλοκών, απαιτείται μια εξαιρετική χειρουργική τεχνική, για παράδειγμα, η ανάταξη μπορεί να επιτευχθεί με την απελευθέρωση της συμπίεσης του μπλοκ κατάγματος και την αποκατάσταση της συνέχειας του φλοιώδους οστού.Μπορεί να χρησιμοποιηθεί προσωρινή στερέωση με 2-3 σύρματα Kirschner.Αναφορικά με το ποια προσέγγιση πρέπει να χρησιμοποιηθεί, ο συγγραφέας συνιστά την PCR (flexor carpi radialis) για να επεκταθεί η βολική προσέγγιση.
α, Προσωρινή στερέωση με δύο σύρματα Kirschner, σημειώστε ότι η βολική κλίση και η αρθρική επιφάνεια δεν έχουν αποκατασταθεί πλήρως αυτήν τη στιγμή.
β, Ένα σύρμα Kirschner στερεώνει προσωρινά την πλάκα, προσέξτε τη στερέωση του απομακρυσμένου άκρου της ακτίνας αυτή τη στιγμή (τεχνική σταθεροποίησης απομακρυσμένου θραύσματος κατάγματος), το εγγύς τμήμα της πλάκας τραβιέται προς τον ακτινωτό άξονα για να αποκατασταθεί η κλίση του βολβού .
Γ, Η αρθρική επιφάνεια ρυθμίζεται με ακρίβεια κάτω από αρθροσκόπηση, τοποθετείται η περιφερική βίδα ασφάλισης/πείρο και η εγγύς ακτίνα τελικά μειώνεται και στερεώνεται.
Βασικά σημείαπροσέγγισης: Η περιφερική τομή του δέρματος ξεκινά από τη δερματική πτυχή του καρπού και το μήκος της μπορεί να προσδιοριστεί ανάλογα με τον τύπο του κατάγματος.Ο ακτινωτός τένοντας του καμπτήρα του καρπού και το περίβλημά του ανατέμνονται περιφερικά από το καρπικό οστό και όσο το δυνατόν πιο κοντά.Τραβώντας τον ακτινωτό τένοντα του καμπτήρα του καρπού στην ωλένια πλευρά προστατεύει το μέσο νεύρο και το σύμπλεγμα του καμπτήρα τένοντα.Ο χώρος Parona είναι εκτεθειμένος, με τον τετράγωνο πρηνιστή να βρίσκεται μεταξύ του μακρού καμπτήρα hallucis (ωλένιος) και της ακτινικής αρτηρίας (ακτινωτής).Έγινε τομή στην ακτινωτή πλευρά του τετράγωνου πρηνιστή, αφήνοντας ένα τμήμα προσκολλημένο στην ακτίνα για μεταγενέστερη ανακατασκευή.Το τράβηγμα του τετράγωνου πρηνιστή προς την ωλένια πλευρά εκθέτει πληρέστερα την ωλένια γωνία της ακτίνας.
Για πολύπλοκους τύπους καταγμάτων, συνιστάται η απελευθέρωση της άπω εισαγωγής του βραχιονιοδιαλίου μυός, η οποία μπορεί να εξουδετερώσει την έλξη του στην ακτινωτή στυλοειδή απόφυση.Αυτή τη στιγμή, το βολβώδες περίβλημα του πρώτου ραχιαίου διαμερίσματος μπορεί να κοπεί για να αποκαλύψει το άπω κάταγμα Αποκλεισμός της ακτινικής πλευράς και της ακτινικής στυλοειδούς διαδικασίας, περιστρέψτε εσωτερικά τον ακτινωτό άξονα για να διαχωριστεί από το σημείο του κατάγματος και στη συνέχεια χρησιμοποιήστε σύρματα Kirschner για να μειώσετε το εσωτερικό -μπλοκ αρθρικού κατάγματος.Για πολύπλοκα ενδοαρθρικά κατάγματα, η αρθροσκόπηση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει τη μείωση, την αξιολόγηση και τη λεπτή ρύθμιση των θραυσμάτων του κατάγματος.
Μετά την ολοκλήρωση της αναγωγής, η πλάκα volar τοποθετείται συνήθως.Η πλάκα πρέπει να βρίσκεται ακριβώς κοντά στη λεκάνη απορροής, πρέπει να καλύπτει την ωλένια απόφυση και το εγγύς άκρο της πλάκας πρέπει να φτάνει στο μέσο του ακτινικού άξονα.Εάν δεν πληρούνται οι παραπάνω προϋποθέσεις, το μέγεθος της πλάκας δεν είναι κατάλληλο ή η μείωση δεν είναι ικανοποιητική, η λειτουργία εξακολουθεί να μην είναι τέλεια.
Πολλές επιπλοκές έχουν να κάνουν πολύ με το πού τοποθετείται η πλάκα.Εάν η πλάκα τοποθετηθεί πολύ ακτινωτά, προδιατίθενται επιπλοκές που σχετίζονται με τον μακρύ καμπτήρα hallucis.Εάν η πλάκα τοποθετηθεί πολύ κοντά στη γραμμή λεκάνης απορροής, ο καμπτήρας των δακτύλων μπορεί να κινδυνεύει.Η μείωση του κατάγματος στην παραμόρφωση της βολιδικής μετατόπισης μπορεί εύκολα να προκαλέσει την προεξοχή της χαλύβδινης πλάκας προς την πλευρά του βολβού και την άμεση επαφή με τον καμπτήρα τένοντα, οδηγώντας τελικά σε τενοντίτιδα ή ακόμα και ρήξη.
Για τους οστεοπορωτικούς ασθενείς, συνιστάται η πλάκα να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στη γραμμή λεκάνης απορροής, αλλά όχι κατά μήκος της.Τα καλώδια Kirschner μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη στερέωση του υποχόνδριου που βρίσκεται πιο κοντά στην ωλένη και τα σύρματα Kirschner δίπλα-δίπλα και τα καρφιά και οι βίδες ασφάλισης μπορούν αποτελεσματικά να αποτρέψουν την επαναμετατόπιση του κατάγματος.
Αφού τοποθετηθεί σωστά η πλάκα, το εγγύς άκρο στερεώνεται με μια βίδα και η ωλένια οπή στο μακρινό άκρο της πλάκας στερεώνεται προσωρινά με ένα σύρμα Kirschner.Διεγχειρητική ακτινοσκόπηση προσθιοοπίσθια όψη, πλάγια όψη, ανύψωση της άρθρωσης του καρπού 30° πλάγια όψη, για τον προσδιορισμό της μείωσης του κατάγματος και της θέσης εσωτερικής στερέωσης.Εάν η θέση της πλάκας είναι ικανοποιητική, αλλά το σύρμα Kirschner βρίσκεται στην άρθρωση, θα οδηγήσει σε ανεπαρκή ανάκτηση της κλίσης του βολβού, η οποία μπορεί να λυθεί με επαναρύθμιση της πλάκας μέσω της "τεχνικής στερέωσης απομακρυσμένου κατάγματος" (Εικ. 2, σι).
Εάν συνοδεύεται από ραχιαία και ωλένια κατάγματα (ωλένιο/ραχιαίο Die Punch) και δεν μπορεί να μειωθεί πλήρως υπό σύγκλειση, μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι ακόλουθες τρεις τεχνικές:
1. Προσθέστε το εγγύς άκρο της ακτίνας για να το κρατήσετε μακριά από τη θέση του κατάγματος και σπρώξτε το κάταγμα του λήνου βόθρου προς τον καρπό μέσω της προσέγγισης επέκτασης PCR.
2. Κάντε μια μικρή τομή στη ραχιαία πλευρά του 4ου και 5ου διαμερίσματος για να αποκαλύψετε το θραύσμα του κατάγματος και στερεώστε το με βίδες στην πιο ωλένια οπή της πλάκας.
3. Κλειστή διαδερμική ή ελάχιστα επεμβατική καθήλωση με τη βοήθεια αρθροσκόπησης.
Αφού η μείωση είναι ικανοποιητική και η πλάκα τοποθετηθεί σωστά, η τελική στερέωση είναι σχετικά απλή.Εάν το εγγύς ωλένιο σύρμα Kirschner έχει τοποθετηθεί σωστά και δεν υπάρχουν βίδες στην κοιλότητα της άρθρωσης, μπορεί να επιτευχθεί ανατομική ανάταξη.
Εμπειρία επιλογής βίδας: Λόγω της έντονης θρυμματισμού του ραχιαίου φλοιού οστού, το μήκος της βίδας μπορεί να είναι δύσκολο να μετρηθεί με ακρίβεια.Οι πολύ μακριές βίδες μπορεί να προκαλέσουν ερεθισμό του τένοντα και οι βίδες που είναι πολύ κοντές δεν μπορούν να στηρίξουν και να στερεώσουν το ραχιαίο θραύσμα.Για το λόγο αυτό, ο συγγραφέας συνιστά τη χρήση βιδών ασφάλισης με σπείρωμα και πολυαξονικών βιδών ασφάλισης στην ακτινωτή στυλοειδή απόφυση και την πιο ωλένια οπή και τη χρήση γυαλισμένων βιδών ασφάλισης ράβδων στις υπόλοιπες θέσεις.Χρησιμοποιώντας ένα αμβλύ άκρο αποφεύγετε τον ερεθισμό του τένοντα ακόμα και αν χρησιμοποιείται η ραχιαία έξοδος.Για τη στερέωση εγγύς αλληλομανδαλώμενης πλάκας, μπορούν να χρησιμοποιηθούν δύο αλληλένδετες βίδες + μία συνηθισμένη βίδα (τοποθετημένη μέσα από την έλλειψη) για στερέωση.
4. Περίληψη του πλήρους κειμένου:
Η στερέωση της πλάκας νυχιού με βολβό μανδάλωσης των καταγμάτων της περιφερικής ακτίνας μπορεί να επιτύχει καλή κλινική αποτελεσματικότητα, η οποία εξαρτάται κυρίως από την επιλογή των ενδείξεων και τις εξαιρετικές χειρουργικές δεξιότητες.Η χρήση αυτής της μεθόδου μπορεί να έχει καλύτερη πρώιμη λειτουργική πρόγνωση, αλλά δεν υπάρχει διαφορά στη μεταγενέστερη απόδοση λειτουργίας και απεικόνισης με άλλες μεθόδους, η συχνότητα των μετεγχειρητικών επιπλοκών είναι παρόμοια και η μείωση χάνεται στην εξωτερική στερέωση, τη διαδερμική στερέωση με σύρμα Kirschner και τη στερέωση με γύψο , οι λοιμώξεις της οδού της βελόνας είναι πιο συχνές.και τα προβλήματα τένοντα εκτείνοντα είναι πιο κοινά σε συστήματα στερέωσης πλάκας απομακρυσμένης ακτίνας.Για τους ασθενείς με οστεοπόρωση, το volar plate εξακολουθεί να είναι η πρώτη επιλογή.
Ώρα δημοσίευσης: Δεκ-12-2022
